Fietsen op de Vennbahn 6

Voor de fietsfanaten volgt hier het overzicht van de verschillende trajecten die wij gereden hebben met de afstanden en hoogtemeters.

We komen aan in Maastricht om 13u10 en parkeren ons op de parking van het hotel. Eerst gaan we wat zoeken om te eten. We ontdekken Café Thembi op een kwartiertje wandelen. Het wordt een American Classic Burger met frietjes (F) en een broodje gerookte zalm (B). Tot onze grote verbazing kunnen we hier ook Guinness bestellen, welleswaar niet van de tap maar uit blik. Hij smaakt toch 🙂

We wandelen terug en checken in in het hotel. De e-bike huurfietsen staan reeds klaar. Bernard gaat de auto parkeren op de vrije parking achter het hotel tot onze terugkeer volgende week. We inspecteren onze kamer : ruim, aparte bedden, moderne badkamer, koffiezet, grote flatscreen tv, airco, wifi. Kortom alles erop en eraan. We gaan naar het restaurant met onze welkom voucher voor een goeie koffie en een lekker stuk Limburgse vlaai.

Daarna trekken we onze wandelsokken omhoog en stappen naar het centrum van Maastricht. We steken de Maas over via de voetgangersbrug aan het Derlon theater. Er is veel volk op de been. We wandelen naar het Vrijthof, een prachtig plein in het hart van de stad. Aan de rand ligt de prachtige St Servaas basiliek met ernaast de St Janskerk. We zetten onze verkenning verder naar de Markt met het statige stadhuis.

We gaan nu op zoek naar het zwarte goud en vinden dat terug in Peter’s Irish Pub. Terug gesterkt vatten we de terugtocht naar ons hotel aan. We komen aan rond 18u30 en hebben nog tijd voor een frisse douche. Daarna begeven we ons naar het restaurant voor het diner. Het is een drie gangen menu. We nemen als voorgerecht een tataki van rund met loempia van eend, als hoofdgerecht gerookte forel en als dessert limoen crumble met aardbei (F) en chocolade moelleux met ijs (B). We drinken er een fles Chardonnay bij. Voldaan trekken we ons terug naar onze kamer en maken onze fietstassen klaar voor het Vennbahn fietsavontuur dat morgen begint.

Overnachting: NH Maastricht

Daarna gaan we naar boven om alles klaar te maken en checken uit. We monteren onze fietstassen, stellen de Garmin Etrex 10 GPS en Strava in en vertrekken omstreeks 8u. Het is zwaar bewolkt. Het eerste stuk van het traject verloopt via knooppunten en is redelijk vlak. Bij het naderen van de Voerstreek gaat het plots steil omhoog. Zelfs in de laagste versnelling gaat het in de ECO trapondersteuning stand moeilijk bergop. Het begint nu ook te motregenen, van het type dat je goed nat maakt 🙁

Rond 11u stoppen we in Montzen en slaan wat drank en toespijs in. Bij de bakker even verder kopen we ons wat sandwiches. We installeren ons op het plein bij de fontein en eten rustig op een bankje. Daarna hervatten we onze tocht. Het gaat nu voortdurend op en af. Ik begin krampen te krijgen in mijn bovenbenen en besluit wat meer trapondersteuning (ECO+) te gebruiken. Dat helpt een slok op een borrel. We fietsen nu redelijk vlak door het natuurgebied Hoge Venen en komen uiteindelijk aan bij de Wesertal stuwdam. Hier relaxen we wat en nemen de nodige foto’s. Daarna zetten we de laatste kilometers in naar onze eindbestemming Eupen.

We komen aan rond 14u30  aan hotel Ambassador Bosten en checken in. De fietsen worden veilig binnen gestald en fietstassen en batterijen meegenomen om op te laden voor de volgende dag. De lift is buiten dienst en we moeten noodgedwongen met vermoeide benen naar de derde verdieping. Nu relaxen we wat en zetten een kop koffie om te bekomen van de inspanning.

We wandelen nu naar de Oberstadt van Eupen en flaneren op de sfeervolle Marktplatz met de St Nicolaskerk met zijn 2 barokke torens. We belanden algauw in de Ratskeller waar we een donkere Tongerlo proeven met een bijhorende portie Affligem kaas. Op één been kan je niet staan, dus bestellen we er nog één 🙂 Voldaan keren we terug naar het hotel; de lift is ondertussen hersteld. We nemen een douche en gaan tegen 19u30 naar beneden voor het diner.

We krijgen eerst een wachtbordje. Dan volgt een scampi salade als voorgerecht, kip met bacon salade en roasties als hoofdgerecht en tenslotte een aardbei en rabarber taartje met crème van mango als dessert. We spoelen dat alles door met enkele glazen lokaal Eupens bier. Lekker. Daarna trekken we ons terug op de kamer en kijken nog wat tv alvorens te gaan slapen. Best een lastige eerste dag maar daar zal de povere voorbereiding wel voor iets tussen zitten 😉

Overnachting: Hotel Ambassador Bosten – Eupen

We fietsen terug naar de Wesertal stuwdam en trekken nu de andere kant van het natuurpark Hoge Venen in. Het stijgt nu constant tot een maximum hoogte van 650m. Best lastig en de trapondersteuning gaat van ECO naar ECO+. Eenmaal op de top kunnen we gedurende geruime tijd freewheelend naar beneden zoeven richting Küchelscheid.

Even verder sluiten we aan op de Vennbahn bij bahnhoff Kaltenberg. We rijden nu tot in Sankt Vith over de voormalige Vennbahn Ravel L48. Deze werd oorspronkelijk gebouwd om steenkool en ijzererts uit de mijnen rond Aken te vervoeren naar de ijzersmelterijen van Luxemburg. Tijdens de wereldoorlogen werd de lijn eveneens gebruikt om manschappen en materiaal te vervoeren. De lijn bleef in gebruik tot 1980. Daarna werd ze omgevormd tot prachtige fiets- en wandelpaden.

Het pad is redelijk vlak. Onderweg kopen we ons een belegde sandwich met wat frisdrank, die we even verder op een picknickplaats verorberen. Daarna doen we nog een power nap op de bank. Dat verkwikt 🙂 We vatten de laatste kilometers aan naar onze bestemming. We rijden Sankt Vith binnen en gaan meteen op de rem staan. Een gezellig ruim terras heeft hier blijkbaar goed aftrek bij de fietsers. Er zit een grote groep hun honger en dorst te lessen. Wij voegen ons erbij en bestellen een bruine Leffe (F) en een trippel Karmeliet (B). Dat gaat er vlot in.

We vatten de laatste km aan naar ons hotel, checken in, plaatsen onze fietsen in de garage en installeren ons in onze kamer. Deze is basic maar comfortabel. Vooral de badkamer is wat miniem. Na wat relaxen en een frisse douche trekken we nog even de stad in op verkenning. Sankt Vith werd nagenoeg volledig verwoest tijdens WOII. We zien de massieve St Vituskerk en de enige overgebleven massieve Bücheltoren die deel uitmaakte van de 14de eeuwse standsmuur. Deze werd in 1961 gerestaureerd.

Daarna drinken we nog een bruine Leffe met een stukje kaas op het terras van de Ratskeller. Daarna keren we terug naar het hotel voor het diner. We worden getrakteerd op een amuse guelle van panna cotta van parmezaan, gevolgd door een zalm met mosterdsausje als voorgerecht, een brocolli soep, als hoofdgerecht parelhoen met groentjes en puree en afgesloten met chocolademousse met vanille-ijs. We drinken er een premier crue moezelwijn bij. Heerlijk 🙂

We maken nog een korte wandeling door de stad. Het is al stevig afgekoeld (14°C) en keren algauw terug naar het hotel. We trekken ons terug op de kamer. Morgen is het zondag, we kunnen lang uitslapen. Het ontbijt is pas om 8u.

Overnachting: Hotel Pip Margraff – Sankt Vith

We rijden eerst dalend over de Vennbahn Ravel L47. Al gauw begint de weg te stijgen en hebben we extra power nodig. We pauzeren even met een bezoek aan de oude burchtruïne vanj Burg Reuland. Rond km 22 moeten we de Vennbahn verlaten. Even verderop is er namelijk een oude spoorwegtunnel waar een aantal vleermuizen soorten huizen en we mogen die beestjes niet storen 😉 De omweg gaat steil op en af tot we voorbij de bewuste tunnel zijn.

Even verder vinden we een picknickplaats waar we een deel van ons lunchpakket verorberen. We hebben dit vanmorgen gekocht in het hotel (zondag !). Het is behoorlijk uitgebreid : 4 belegde boterhammen, een gekookt ei (+ zout), een tomaat, een appel, een regel chocolade en een fles mineraalwater. Nadat de inwendige mens wat versterkt is doen we een power nap op de bank 😉

We zetten onze weg voort; het is nu klimmen afgewisseld met stevige dalingen. We komen aan in Troisvierges. We kunnen hier eventueel met de fiets op de trein naar Clervaux, maar we zijn sportief en ploeteren verder. Aan km 45 zijn we op ons hoogste punt en rijden nu dalend naar onze eindbestemming. Ondertussen stoppen we nog even aan de imposante abdij Saint Maurice die het dal van Clervaux domineert. De zeshoekige toren vormt al van verre een herkenningspunt. We dalen nu via een aantal steile haarspeldbochten rap af naar het centrum van Clervaux.

We vinden ons hotel. Het terras ervoor zit bomvol mensen die iets aan het eten of drinken zijn. We stellen onze fietsen in de ondergrondse fietsenstalling en checken in. Mondmasker is hier verplicht. We krijgen een ruime kamer en een betere badkamer dan gisteren. We relaxen wat, nemen een douche en gaan het kleine centrum verkennen. Er is heel veel volk. We zijn gauw uitgewandeld en belanden op het terras van ons hotel. We bestellen een bruine Leffe en genieten van het koele bier en het mensen kijken.

Rond 18u30 gaan we naar het restaurant voor het diner. We bestellen een Ricard als aperitief. Daarnaast nog een Luxemburgse Pinot Noir en een fles mineraalwater om ons vochtgehalte wat bij te vullen. We krijgen terug een vier gangen menu. Het begint met een bouillonsoep met groentjes, gevolgd door een meloen met bacon salade. Dan volgt een geroosterde biefstuk met pepersaus, frietjes en salade. We sluiten af met een nougat ijs (B) en een pavlova van perzik (F). Heerlijk 🙂

We bestellen nog een lunchpakket voor morgen onderweg en maken een korte avondwandeling. Daarna belanden we op het nu bijna lege terras van ons hotel voor een slaapmutsje. We kiezen een lokaal Diekirch pilsje. Daarna trekken we ons terug op de kamer en kijken nog wat tv. We gaan algauw slapen voor de grote dag van morgen : een lastige 66 km, de langste en waarschijnlijk lastigste rit van het parcours.

Overnachting: Hotel Koener – Clervaux

Het gaat eerst sterk omhoog maar plots blijkt de weg onderbroken door een enorme bouwput waarin bulldozers, vrachtwagens en pletrollen aan het werk zijn. Na wat onderzoek is er niet direct een alternatieve route in de omgeving en we wagen ons dan ook op de bouwwerf. We worden staande gehouden en leggen ons probleem uit. We mogen gelukkig stapvoets doorheen de werf wandelen. Even later zijn we weer op de goede weg. Oef 🙂

Het stijgt verder naar een golvend plateau met prachtige vergezichten. Er volgt nu een best gevaarlijke afdaling naar de rivier Our waar we een hele tijd langs blijven rijden. We komen voorbij het drielandenpunt bij Ouren en blijven nog een tijd langs de rivier verder rijden. Daarna begint het voortdurend op en af te gaan langs tal van kleine dorpjes.

We picknicken ongeveer halverwege de rit aan de rivier Our, gevolgd door onze befaamde power nap op de picknick bank 😉 We zetten daarna onze rit verder. Het gaat nu gestaag omhoog tot de maximum hoogte van de dag : 644m. De batterijen van de e-bikes lopen sneller leeg dan de vorige dagen. Gelukkig is dit de laatste klim van de dag. We dalen nu af en sluiten voor de laatste 10 km aan op de vlakke Ravel L45A, één van de Vennbahn fietsroutes. Dat fietst heel wat makkelijker en we komen al gauw aan in Bütgenbach bij ons hotel. We drinken op het terras eerst een plaatselijke bruine (Leffe was niet voor handen). Niet voor herhaling vatbaar 🙁

We checken in, we zijn de eerste van onze groep. Benieuwd wanneer de anderen toekomen. We bergen de fietsen in de garage en gaan ons verfrissen op de kamer. Die ziet er gloednieuw uit : badkamer met moderne lavabo en inloopdouche, afzonderlijke wc. Mooi. Daarna gaan we op zoek naar Pub 24 voor het zwarte goud. Gelukkig is die open en kunnen op het gemak genieten van enkele pints of Guinness 🙂 Dat smaakt stukken beter dan die lokale bruine van het hotel.

Rond 18u45 gaan we naar het restaurant van het hotel voor het diner. We nemen een aperitief maison en een fles Chardonnay van Toscane. Als voorgerecht krijgen we een consommé van rund met ei, als hoofdgerecht Ombervis met aardappel en groentjes en als dessert gekarameliseerde ananas met kokosnoot. We maken daarna nog een korte wandeling door het dorp en keren terug naar onze kamer om te bekomen van de krachtinspanning van deze best lastige dagrit. Morgen is er slechts een korte rit van 38 km en kunnen we lang uitslapen, het ontbijt is pas om 8u 🙂

Overnachting: Hotel Bütchenbacher Hof – Bütchenbach

Tegen 9u starten we eraan. We malen eerst een aantal km af op de reeds gekende Vennbahn Ravel L45A waarop we gisteren reeds gereden hebben. Daarna volgt een heuvelend parcours van het knooppunten netwerk. We komen algauw aan de stuwdam van Robertville. We fietsen nu langs verschillende dorpjes geleidelijk stijgend naar het natuurreservaat Hoge Venen.

Eens buiten het reservaat komen we aan bahnhof Kelterherberg aan de Ravel L48 Vennbahn. We volgen deze een stukje richting Monchau. De rest van de weg is meestal dalend tot we op onze bestemming aankomen rond de middag. Het is heel druk in dit historisch Eifelstadje met zijn eeuwenoude vakwerkhuizen. Het is in de 17de eeuw ontstaan door het opkomen van de lakenindustrie. Door deze welvaart werden schitterende woningen gebouwd die we vandaag nog kunnen bewonderen.

Na het sightseeing installeren we ons op het markt terras van de plaatselijke Italiaan. We bestellen een pizza 4 stagioni (F) en een spaghetti bolognese (B). We drinken er enkele Weissenbier bij. Dat smaakt. Ondertussen begint het weer te verslechten en vallen de eerste regendruppels.

We keren juist op tijd terug naar het hotel als het door begint te regenen. We checken in, stellen onze fietsen in een piepkleine bergruimte en betrekken onze kamer. Die is best ruim maar het sanitair is dringend aan vernieuwing toe. We relaxen wat, nemen een douche en gaan tegen 18u naar het restaurant voor het diner.

We moeten even wachten voor we naar onze tafel worden begeleid. Het menu is simpel, om niet te zeggen karig. Als voorgerecht een eenvoudig slaatje, als hoofdgerecht een selderij schnitzel met puree en bearnaise saus (F) en gebakken stukjes kip met 2 slaatjes (B). Als nagerecht Schupnoedels met vanillesaus; ziet er niet echt smakelijk uit (is dit al eens gegeten?). We drinken er een karaf Riesling bij. Onder het eten maken we grapjes over Fawlty Towers en zijn legendarische kelner Manuel.

Het is nog vroeg en we gaan even de bar van het hotel verkennen. We vragen de kaart maar we krijgen die niet wegens Covid-19. WTF ? We drinken dan maar een TH König donker bier van Brauwerke waarvan dan wel een reclame bordje op de tafels staat. Bij het bekijken van de houdbaarheidsdatum op de fles zien we dat die enkele maanden over tijd is. Niet voor herhaling vatbaar. We wensen nog een slaapmutsje te drinken en zien verschillende potentiële kandidaten in de vitrinekast achter de toog staan. Onze keuze valt op een Jameson Single Malt whiskey. De interim barman zegt doodleuk dat hij die niet mag bestellen als receptionist. WTF x2. Duidelijk ons ongenoegen tonend verlaten we de bar en keren terug naar onze kamer. We zijn hier werkelijk in Fawlty Towers gelogeerd 🙁

Overnachting: Michel & Friends Hotel – Monchau

We checken uit en maken de fietsen klaar. De Garmin Etrex 10 GPS heeft kuren en vind zijn routes niet meer terug. We moeten hier zo rap mogelijk weg 😛 We schakelen noodgedwongen over op onze smartphone app Maps.me waarop we de GPX routes ook hebben staan. Het duurt enige tijd voor we doorhebben hoe we de auto zoom functie moeten instellen.

De slotrit gaat grotendeels over Vennbahn fietswegen en is hoofdzakelijk dalend, een welgekomen verandering 🙂 We malen flink wat kilometers af in korte tijd. We stoppen even in Kornelimünster, een ander historisch stadje maar kleiner als Monschau. De markt wordt gedomineerd door de grote kerk, met er rond mooie huizen uit de 17de en 18de eeuw. Verder werd de voormalige Benedictijnerabdij door de Lodewijk de Vrome (zoon van Karel de Grote) in 817 gesticht als voorbeeld voor de reorganisatie van de kerk in zijn rijk.

We rijden nu verder door naar Aken, reeds eeuwen gekend voor zijn zwavelhoudende minerale bronnen. Het is wat wennen aan het drukke verkeer in de stad. We bezoeken de Dom, een prachtig bouwwerk. De relieken van Karel de Grote in deze kerk trekken nog altijd bedevaarders. Het is ondertussen 12u30 geworden en we besluiten iets te gaan eten. Ons oog valt op Café Vero dat zich specialiseert in deegwaren en pasta’s. We kiezen voor ravioli carbonara met kaas en drinken er een Franziskaner weissbier bij. Als dessert kiezen we een panna cotta met een cappuccino en een glaasje dessertwijn. Lekker 🙂

Daarna malen we de resterende 5 km naar Vaals af. Er is hier heel veel volk. We installeren ons op het terras van restaurant De Bokkerijder en bestellen een bruine Leffe om de goede afloop van het fietsavontuur te vieren. Ondertussen werk ik mijn reisverslag bij. We wandelen nog even naar de Boudewijntoren voor een helikopter zicht op het drielandenpunt. Er staat echter een te lange wachtrij en we willen onze fietstaxi niet missen.

Stipt om 16u komt het minibusje van taxibedrijf Reinders aan. De fietsen van 3 koppels worden één voor één grondig vastgemaakt op de speciale aanhangwagen en we nemen daarna plaats in het minibusje dat met plexiglas in compartimenten verdeeld is. Na ongeveer 45 min komen we aan in ons reeds gekende NH Maastricht hotel. De fietsen worden vlot afgeladen. Daarna gaat het taxibedrijf de resterende koppels afhalen in Vaals.

We halen onze spullen uit de fietstassen en checken in voor 2 nachten. Na een frisse douche gaan we tegen 19u30 naar het restaurant voor het diner. We bestellen terug onze gekende Chardonnay witte wijn. We besluiten er een vier gangen menu van te maken door het optionele tussengerecht mee te bestellen. Het wordt : variaties van forel als voorgerecht, een scampi schotel als tussengerecht (de opleg meer dan waard!), lamskoteletjes als hoofdgerecht en als dessert chocolade moelleux met ijs (F) en limoen crumble met ijs (B). We drinken nog een koffie als afzakkertje. Een waardig afscheidsdiner voor een geslaagd zesdaags fietsavontuur 🙂

We trekken rond 10u naar de kamer, kijken nog wat tv en gaan tevreden slapen.

Overnachting: NH Maastricht

Het is beginnen motregenen en we halen onze paraplu boven. We wandelen richting Vrijthof en besluiten wegens het slechte weer eerst een boottocht te maken. Dan zitten we tenminste in het droge. Onze keuze valt op de 2 uur durende historische vaarroute door de binnenhaven ‘t Bassin, die start om 10u.

We schepen in en vernemen van de kapitein dat er een probleem is met de sluisdeuren aan sluis Bosscheveld. Ondertussen vertelt hij honderduit over de Maas en de diverse kanalen en sluizen die gebouwd werden om dit stuk van de rivier geschikt te maken voor het commerciële vrachtvervoer. Tenslotte raken de sluisdeuren hersteld en kunnen we de sluis van de Zuid-Willemsvaart binnenvaren. Die heeft hier een verval van 3m. We varen nu verder langs de oevers van dit kanaal dat bezaaid is met legale en illegale woonboten; sommige lijken volledig vervallen en klaar voor de sloop. Probleem is dat de vroegere eigenaars meestal spoorloos zijn en de gemeenschap voor de sloopkosten moet opdraaien. We varen door naar het prachtig gerestaureerde sluisje 19 dat nog handbediend is. Nu komen we het Bassin binnen, een klein binnenhaventje dat nu nog uitsluitend gebruikt wordt voor de pleziervaart. We zien de oude kadekelders waar vroeger de schepen hun vracht losten. Nu zijn er winkeltjes en restaurants in gevestigd. We varen nu door naar sluis 20 die elektrisch wordt bediend door de sluiswachter van sluis 19. Uiteindelijk komen we met ruim een uur vertraging aan bij de aanlegsteiger.

We wandelen naar het Vrijthof plein. Het is ondertussen 13u geworden en we gaan lunchen in het beroemde restaurant In den Ouden Vogelstruys. Het interieur gelijkt op een echte bruine kroeg, maar heeft wel zijn sfeer mee. We eten beiden een pasta van bospaddenstoelen met kip en spek. We drinken er een Weissenbier bij. Heel lekker 🙂

De St Janskerk is gesloten voor de toeristen wegens Covid-19, dus een klim naar het panoramadek in de klokkentoren zit er niet in. We bezoeken de St Servaasbasiliek. Eerst bekijken we een korte documentaire over het leven van St Servaas en het ontstaan van de kerk. Daarna bezoeken we de schatkamer met zijn vele religieuze artifacten. Tenslotte bezoeken we de magistrale kerk en de crypte waar St Servaas begraven ligt.

Ondertussen hebben we dorst gekregen en zoeken onze tweede Irish pub (John Mullens Irish Pub) op aan de overkant van de Maas. Die zou normaal opengaan om 16u30 maar driekwart later is er nog geen beweging. We keren dan maar terug op onze stappen om een Guinness te gaan drinken in Peter’s Irish Pub. Die zijn wel reeds open 🙂 Daar komen ook steeds meer klanten binnen die iets te eten willen. Aan de toog hangen 2 gasten die nog amper op hun benen kunnen staan. Toch worden ze nog bediend. We drinken op het gemak onze pint op en vertrekken.

We besluiten nog een poging te wagen bij John Mullens Irish Pub en hebben geluk; nu is die wel open en er is reeds volk aan het eten. We bestellen een Guinness, een Fish & Chips (F) en pizza Margherita (B). De porties zijn ruim en lekker 🙂 Daarna vatten we de terugtocht aan naar het hotel waar we rond 20u aankomen. We zetten nog een koffie op de kamer en kijken wat tv. Al bij al een geslaagde extra dag Maastricht.

Overnachting: NH Maastricht

Daarna gaan we onze spullen halen en checken uit. We laden alles in de auto en tegen 9u30 vatten we de terugreis aan. We rijden richting Luxemburg naar Bohey. Daar stoppen we om de benzinetank te vullen en wat drank en broodjes in te slaan. Rond 12u rijden we verder en al gauw stoppen we aan een picknickplaats langs de weg om onze broodjes te verorberen.

We vervolgen nu onze weg over de N4 waar we onderweg door werken noodgedwongen moeten vertragen. Daarna komen we op de E42 en gaat het verkeer een stuk vlotter. Tegen 15u30 komen we aan te Ingelmunster en drinken samen nog een bruine Leffe op de goede afloop van ons fietsavontuur. Santé 🙂