Van 20 tot 24 mei 2024 doen we de fietsvakantie Trier van Zuiderhuis. We fietsen langs de Moezel en de Saar, tussen valleien en wijngaarden en bezoeken Trier, de oudste stad van Duitsland waar de Romeinen een nederzetting hadden. Hier ontdekken we de Dom, de Onze-Lieve-Vrouwkerk en de Porta Nigri. Tijdens onze fietstocht bezoeken we ook het prachtige middeleeuwse stadje Saarburg met zijn indrukwekkende burcht op de heuveltop.
We verblijven in het 4* hotel Blesius Garten omringd door schilderachtige wijngaarden middenin een groene omgeving. Het hotel-restaurant Tonkas is de eerste microbrouwerij van Trier. Tonkas biedt hun uitstekende keuken aan in combinatie met een perfect bijpassend biertje. In de keuken van het à-la-carte-restaurant worden verse regionale producten gebruikt met daarnaast een reeks gerenommeerde en ambachtelijke bieren.
Fotoreportages
Effevee’s uitgebreide fotoreportageFietsroutes
Reisverslag
Dag | Traject | Wandelen (km) | Fietsen (km) |
---|---|---|---|
1 | Eerste verkenning van Trier | 10 | |
1 | Restaurant Kartoffelkiste souper | 5 | |
2 | Van Schengen naar Trier | 56 | |
2 | Deutschherrenhof wijnproeverij | 2 | |
3 | Van Piespont naar Trier | 60 | |
4 | Van Trier naar Saarburg en terug | 55 | |
Totaal | 17 | 171 |
We komen rond 14u aan ons hotel Blesius Garten even buiten het centrum van Trier en checken in. We krijgen een ruime kamer met twin bedden. De badkamer met douchecel, toilet en wastafel is wat aan de kleine kant. We trekken onze wandelschoenen aan en vertrekken te voet naar de oude stad (± 2.5 km). De zon is helemaal doorgebroken en we wandelen langsheen de Kaiserthermen (Romeinse openbare baden). In de Palastgarten met zijn mooie gazons en fonteinen ligt veel volk te zonnen. Vervolgens wippen we even binnen in de evangelische Konstantin Basiliek. De volgende bezienswaardigheden zijn de Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Sint Peter Dom. Ook die bezoeken we eens kort. Het gaat nu verder naar de Hauptmarkt, een middeleeuws plein waar de ambiance er goed inzit. Een blaasorkest speelt populaire deuntjes en er staan heel wat biertenten en wijnbars opgesteld.
We vervolgen onze verkenning naar de iconische torenhoge Romeinse poort Porta Nigra. We wandelen verder doorheen de Fleischstrasse en de Bruckenstrasse langs het geboortehuis van Karl Marx. Vervolgens lopen we een eind langs de Moezel die nog erg hoog staat na de overstromingen van verleden week. Overal ligt nog puin van afgerukte takken en bomen. Een deel van het pad ligt nog vol modder en we moeten op onze stappen terugkeren. We keren naar het hotel terug en installeren ons in de biergarten. We drinken een Kraft Bräu Dunkel die in de microbrouwerij van het hotel geproduceerd is. Die is best te pruimen 🙂 Vervolgens verfrissen we ons nog wat op de kamer. Ik bel nog even met de fietsenverhuurder Zoran om af te spreken. Hij komt morgen om 9u naar het hotel om uitleg te geven over de e-bikes en ons te vervoeren naar de start van onze eerste fietsrit van Schengen/Perl naar Trier.
We wandelen nu terug naar de oude stad voor het souper in het restaurant Kartoffel Kiste. Er is veel volk. We krijgen een plaatsje op het terras. Er is even paniek omdat een voucher wordt gevraagd die we niet hebben gekregen van de receptie (die vinden we 2 dagen later toch terug in onze info map 😎 ) Ik toon de boeking van de restaurants op de smartphone en de details worden overgeschreven. We kunnen onze keuze maken voor het souper. Beiden een Radeberger Pils vom Fass (0.4l). Als voorgerecht Kartoffelsuppe mit Brotcroutons; daarna een Champignonrahmschnitzel mit Pommes Frites (F) en een Fischfilet paniert mit Sauce Remoulade und Bratkartoffeln (B). Als dessert nemen we beiden een Porta Nigra Eis. Dat smaakt.
We keren op het gemak terug naar het hotel en drinken nog een Kraft Bräu Hell. Vervolgens naar de kamer waar ik het reisverslag bijwerk. We kijken nog wat tv en gaan daarna slapen.
Het weer is regenachtig; deze namiddag wordt zware regen verwacht rond 16u. Hopelijk zijn we dan reeds terug van onze rit. Iets voor 9u pikt Zoran, de joviale lokale agent van Radreise Freunde ons op met de huurfietsen voor de transport naar Schengen, de start van onze eerste fietsrit langs de Moezel naar Trier. Hij raad ons aan de Luxemburgse kant van de Moezel te volgen omdat we dan minder last zullen hebben van de overstromingen van verleden week. De fietspaden liggen iets hoger en er zijn ook meer restaurants en cafés langs die kant. Als de regen te erg wordt, kunnen we daar altijd schuilen 😉 of we kunnen ook altijd met onze fiets de trein terug nemen naar Trier.
Onderweg gaat zijn telefoon geregeld af en hij geeft steeds goede raad om de problemen van de klanten op te lossen maar steeds met een kwinkslag. Het is echt een geval apart. Hij vertelt dat hij 71 is en dat dit komt doordat hij zijn hele leven veel rookt, veel drinkt en veel vrouwen heeft. 😎 Rond 10u worden we afgezet in Perl aan de brug naar Schengen. Na een hartelijk afscheid steken we de brug over en vatten we de terugtocht aan langs de Luxemburgse kant van de Moezel. We mogen meteen onze regenkledij aantrekken; die gaat niet meer uit tot we terug zijn in Trier 🙁 Er zijn toch een aantal stroken langs de Moezel die nog onder de modder zitten van de overstromingen maar het valt over het algemeen goed mee. De weg is niet moeilijk; we volgend de GPX track niet (is voor de Duitse kant). Af en toe wijken we te ver af van de Moezel en doen beroep op Google Maps om ons terug de juiste weg te wijzen.
Om 14u komen we terug aan in het hotel; het weer is te slecht om nog in Trier centrum rond te blijven hangen. We zijn aangenaam verrast door de 2 bierbons op de kamer. We hebben die verdiend door de speciale flyer aan de deurklink te hangen zodat het poetsen van de kamer een keer overgeslagen wordt. Jammer dat dit slechts éénmalig is 😉 We hangen onze natte kleren te drogen en poetsen de modder van onze schoenen. Daarna doen we een uitgebreide siësta. Daarna gaan we onze gratis bier consumeren in de bistro : Kraft Bräu Dunkel. Op één been kan je niet staan en we bestellen er nog een, per ongeluk een dubbele. Nu ja, die gaat er ook vlot in 😛
Daarna gaan we ons verfrissen voor de Winetasting met regionale specialiteit : “Elsässer Flammkuchen”. Dit keer ligt de plaats van het gebeuren redelijk dicht bij ons hotel op slechts 400m : Weingut Deuschherrenhof. Na enig zoeken moeten we toch blijkbaar in de Weinstube zijn. We zijn de eersten en krijgen 4 lokaal gemaakte wijnen voorgeschoteld : 2 droge en 2 zoete. We krijgen tevens deskundige uitleg over de wijn. Ondertussen krijgen we ook een soort hartige pannenkoek; dat blijkt later de beruchte Elsässer Flammkuchen te zijn.
Tijdens het proeven komt een grote groep volk toe om hier te souperen. Wij blijven maar wachten op ons souper terwijl de andere gasten bediend worden. Uiteindelijk vragen we waar ons souper blijft. Blijkt dat het souper niet inbegrepen is; de proeverij gebeurt meest rond 17u en daarna kunnen de gasten zelf nog ergens anders gaan souperen. Dit stond in iedere geval niet op de voucher en daar we half pension geboekt hadden dachten we dat het souper inbegrepen was. We bestellen dan nog maar extra een salade met rundreepjes en een glas rode wijn. We rekenen af en keren tegen 21u30 terug naar het hotel. Geen slaapmutsje in de bar maar rechtstreeks naar de kamer om nog wat te relaxen voordat we gaan slapen. Al bij al een natte en bewogen dag vandaag.
Tegen 10u15 komen we aan in Piespont, onze startplaats voor vandaag. Even buiten het dorpje is de modder inderdaad nog niet opgeruimd en gaat Bernard tegen dek. Zonder veel erg, alleen een hoop modder op kleren en schoenen. Het is geen goed idee om te gaan remmen wanneer je door de modder rijd 😛 We rijden een hele tijd op het fietspad langs de B51 hoofdweg naar Trier. Dat biedt uiteraard geen probleem daar dat zich een heel stuk boven de Moezel bevindt. Onderweg krijgen we onverwacht een korte plensbui zodat we weer onze regenkledij moeten aantrekken.
Van zodra we langs de rivier moeten fietsen komen we regelmatig stukken tegen die nog afgesloten zijn wegens “Hochwasser”. Die neem je best niet. Dus moeten we meer dan eens een omleiding improviseren. Zo belanden we op een bepaald moment opeens hoog in de wijngaarden op de flanken van de Moezel. Dat biedt wel een ander perspectief op de rivier. Op een andere plaats waar het fietspad onder de B51 duikt blijkt de poort afgesloten te zijn om het lager gelegen dorp te beschermen voor overstromingen. Dus moeten we een stuk op onze stappen terugkeren en een alternatieve route zoeken. Never a dull moment 😎
Bij het naderen van Trier komen we terug een afgesloten fietspad tegen. We besluiten de Moezel over te steken via de brug in de buurt. Daarna zetten we onze Google Maps aan om de kortste route naar het hotel te vinden. Het is ondertussen wat teveel van het goede 🙁 Het gaat nu wat vlotter (geen modder) en tegen 15u30 komen we aan in het hotel. We gaan direct naar de bar en bestellen ons een grote Kraft Bräu Dunkel. Die hebben we wel dubbel en dik verdiend met de 10 extra kilometers wegens de vele omleidingen. Daarna gaan we onze kamer opzoeken. We verfrissen ons en relaxen nog wat.
Deze avond souperen we in ons hotel zelf. Om 19u gaan we naar beneden met onze voucher voor het 3 gangen menu. Er is even wat nervositeit bij het personeel omdat we niet gereserveerd hadden. Na wat wachten krijgen we toch een plaatsje toegewezen. We kiezen een fles Weissburgunder 2023 van Deutschherrenhof die we gisteren reeds geproefd hadden (en goed bevonden). Als voorgerecht nemen we Fischsuppe nach Art des Hauses (F) en Tartar vom Eifelrind (B). Het hoofdgerecht wordt een Blesius Garten Steak (F) en Hähnchen im Safransud (B). Het dessert is voor beiden een Café Gourmet mit Vanilleeis und hausgemachten Eierlikör. Als digestief drinken we nog een Mirabel (schnaps op basis van abrikoos). Allemaal heel lekker en een waardige afsluiter van toch wel een bewogen dag. Na een korte avondwandeling trekken we ons terug op de kamer, kijken nog wat tv en gaan slapen.
We vertrekken rond 8u richting Moezel. Het zonnetje breekt door de ochtendnevel en het is zalig fietsen op het brede fietspad richting Konz waar de Saar uitmondt. Daar nemen we eerst de route doorheen het binnenland naar Saarburg. We steken de brug over de Saar over en rijden langs geleidelijk stijgende rustige wegen door Könen, Tawern en Mannebach naar Saarburg. Onderweg begint de Osmand app raar te doen : de kaart draait niet meer mee met de rijrichting, wat heel vervelend is. Na wat zoekwerk op internet vinden we de juiste setting om dit te herstellen. In het centrum van Saarburg stoppen we aan een terrasje op de Botermarkt aan het riviertje Leuk. We drinken er een Bitburger Helles pils om te bekomen van de halfweg rit. Het weer is stukken beter dan gisteren; de zon schijnt uitbundig met af en toe wat schapenwolkjes. Het is leuk vertoeven aan de Leuk 😎
We steken de Saar over en vanaf de overkant hebben we een prachtig zicht op de hoog op de beboste bergrug gelegen burcht ruïne en de bedevaartkerk met madonna uit de 14de eeuw. We fietsen nu langs de Saar op het opgeruimde fietspad in een zalig zonnetje. Overal zie je echter nog de gevolgen van de overstromingen van verleden week. Een eind verder bij de barrage steken we de Saar terug over. Nog wat verder zien we wijngaarden waarvan de rivierkant vol takken en puin ligt. De eigenaars zijn die aan het opruimen. Het fietspad ligt nu ook meer en meer nat en af en toe modderig. Onder een brug over de Saar ligt een nogal dikke laag modder en Bernard heeft weer prijs; hij geraakt er niet door en moet afstappen met een paar modderklompen als gevolg. Rond de middag stoppen we aan een bankje om ons lunchpakket aan te spreken. Daarna gaat het verder richting Konz. Daar steken we terug de Saar over en rijden langs de Moezel richting Trier. Aan de Camping Konz Saarmündung trekken we de remmen dicht. In de biergarten bestellen we ons een halve liter Bitburger Pils vom Fass (F) en een Benediktiner Weissbier (B). Het is zalig genieten in de zon.
We vatten daarna het laatste stuk van onze fietsrit aan. We zien dat het fietspad reeds nat ligt. Dat voorspelt niet veel goeds en inderdaad begint het te stortregenen bij aankomst in het hotel. Saved by the bell 🙂 We nemen een uitgebreide siësta. Nadat we ons verfrist hebben drinken we nog onze geliefde aperitief in de bar : Kraft Bräu Dunkel. Om 19u melden we ons aan in het restaurant voor het avondeten. We bestellen deze keer een fles Blanc de Noir 2022 van Deutschherrenhof. Die hebben we eergisteren ook kunnen appreciëren tijdens het wijnproeven. Het voorgerecht wordt Tartar vom Eifelrind (F) en Tomatenconsomme mit Basilicum-Nocken (B). Als hoofdgerecht Filet vom Wolfsbarsch (F) en Blesius Garten Steak (B). We gaan voor de Café Gourmet mit Vanilleeis und hausgemachten Eierlikör als dessert en een Mirabel schnaps als digestief. Weeral een smakelijke en waardige afsluiter van ons korte fietsavontuur.
We strekken daarna nog even de benen en gaan dan terug naar de kamer. We kijken verder naar de match Bochum (16de Bundesliga 1) – Fortuna Dusseldorf (3de Bundeliga 2) die we ook met een half oog aan het volgen waren tijdens het avondeten. Die werd namelijk geprojecteerd op de muur van de bar. Deze belangrijke baragewedstrijd in de Bundesliga besliste over degradatie/promotie van beide ploegen. Het werd uiteindelijk 0-3. Op de terugwedstrijd op maandag 27 mei haalde Bochum het met 3-0 van Fortuna en waren er dus strafschoppen nodig. Hierbij trok Bochum aan het langste eind en blijven ze dus in Bundesliga 1.
Hoi, weeral genoten van je reisverslag en de bijgevoegde kaart. Zuiderhuis: Thanx voor de tip en dank voor dit verslag. Knap werk!
In aug 2001 waren we daar ook, en toen ook was daar “Hochwasser”!
Hey Frédéric,
Het was inderdaad niet ideaal door die overstromingen, maar we lieten het niet aan ons hart komen 😉
Blij dat je ervan genoten hebt.