Ook dit jaar gaan we voor een korte vakantie in eigen land vanwege de Covid-19 toestand. De keuze viel op de wandelvakantie Marcourt-en-Ardenne van Eigenwijze Reizen. Onze rustige, aan de rand van het dorpje Marcourt gelegen standplaats La Grande Cure is een stijlvol familiehotel met een uitstekende keuken en een wellness. Een heerlijke uitvalsbasis voor wandelaars die op zoek zijn naar rust, natuur en lekker eten. Van 19 tot 23 juli 2021 wandelen we door de prachtige omgeving van de Ourthe in het mooie Luxemburg naar het arboretum van Robert Leloir, de kapel van Saint Thibaut, la Roche, de grotten van Hotton, Devantave, Magoster en Beffe.
Fotoreportages
Effevee’s uitgebreide fotoreportageVideo
Wandelroutes
Reisverslag
Route | Traject (klik voor Strava) | Afstand (km) | Stijgen (hm) |
A | Arboretum Robert Leloir | 9.15 | 214 |
B | Kapel Saint Thibaut | 9.91 | 247 |
C | La Roche-en-Ardenne | 21.72 | 572 |
D | Grotten van Hotton | 14.01 | 330 |
E | Devantave – Magoster – Beffe | 14.00 | 345 |
Totaal | 68.79 | 1708 |
Inchecken kan pas om 15u en dus maken we ons klaar voor een korte rondwandeling naar de kapel van Saint Thibault (route B). Bij het oversteken van de brug over de Ourthe zien we in de lager gelegen Camping de Marcourt heel wat schade van de zondvloed van de voorbije week. Langs de weg hierheen zagen we overal aangespoeld meubilair, huisraad, onderstellen van volledig vernielde caravans, … Er is veel schade.
Het eerste stuk van de wandeling gaat steil omhoog langs de heuvelrand en door het bos. Op het pad stroomt nog water naar beneden. Aan de kapel van Saint Thibault hebben we een geweldig panorama op het Ourthe dal. Het pas stijgt nog even verder door het bos en daarna dalen we geleidelijk terug af langs een asfaltweg, omringd door mooie weideheuvels en dalen. We passeren het dorpje Warisy waar we een klein oorlogsmonument zien. We zakken nu verder af naar de Ourthe en steken de mooie houten brug over. Van hier hebben we een prachtig zicht op de kapel op de heuvel. We wandelen nu verder over een betonnen fietspad langs de Ourthe. het gras van de weilanden ligt plat en is bezaaid met rommel.
We komen aan in Marcourt en gaan eerst een paar Hoegaerdens drinken bij Chez Momo. Daarna checken we in in het hotel en nemen een frisse douche in afwachting van het diner. We hebben gereserveerd om 19u30. We drinken een Ricard als aperitief. Als voorgerecht krijgen we gerookte zalm met safraan en een gember salaadje, als tussengerecht tortellini in botersaus en als hoofdgerecht kippenfilet op een aardappel toastie met calvadossaus. Als dessert een chocolade brownie (F) en een assortiment kazen (B). Dit alles doorgespoeld met een fles rode huiswijn. De ober verontschuldigt zich over de eenvoud van de aangeboden gerechten en legt uit dat de leverancier pas deze avond laat langskomt om de keuken te bevoorraadden na het noodweer van verleden week. Voor ons was dit al zeer genietbaar 🙂 We trekken ons terug op de kamer voor een welverdiende nachtrust.
We starten om 9u met de wandeling route E. Vanuit het hotel lopen we door het bos en de weiden omhoog. Daar hebben we een prachtig uitzicht op de omliggende dorpjes. We dalen af naar een beboste beekvallei doorheen een met takken bezaaid pad van de afgelopen zondvloed. Daarna gaat het steil omhoog door het bos richting Devantave. We wandelen verder over golvende asfaltwegen waar vrachtwagens af- en aanrijden volgeladen met afval en puin.
Wat later komen we aan in Magoster met zijn mooie achthoekige kapel. Nu dalen we af naar een beek met een betonnen brug. Het is hier nog heel drassig en de dunne laag asfalt is volledig verbrokkeld en deels weggespoeld. Daarna gaat het terug omhoog naar het iets grotere dorp Beffe. Naast de kerk staat ter nagedachtenis van WOII een Amerikaanse tank. Op het terras van de Beffely Hills stoppen we even voor een Rochefort (B) en een Leffe (F). Daarna wandelen we terug richting Marcourt. We dalen af door het bos langs enkele vakantiehuizen en komen rond 14u aan. We lopen verder naar beneden voor een lichte lunch bij Chez Momo. De keuze valt op een spaghetti Bolognese (B) en een Tagliatelle met spinazie en zalm van de chef (F). Die gaan er vlot in met enkele Hoegaerdens.
Daarna keren we terug naar het hotel voor een uitgebreide siesta. We kijken nog wat tv en maken ons klaar voor het diner om 19u30. We beginnen rustig met onze vertrouwde Ricard, Deze keer kiezen we de witte huiswijn, die is best lekker. Als voorgerecht wordt een carpaccio van rund met foie gras geserveerd, gevolgd door een vispannetje van schartong met garnaaltjes en spinazie. Als hoofgerecht volgt rundsteak met puree, boontjes en mosterdsaus. Het dessert is een variatie van tiramisu. We sluiten af met een koffie. Heerlijk, we moeten de ober gelijk geven, het niveau is met enkele punten gestegen :-).
Na nog een korte avondwandeling trekken we ons terug op de kamer en drinken als slaapmutsje nog een Guinness (uit blik). One Guinness a day keeps the doctor away 😛
Het eerste deel van de wandeling gaat door de heuvels aan de noordkant van de Ourthe. We lopen even langs het water en klimmen het dorp uit langs golvende graanakkers en weiden. Aan het hoogspanning verdeelstation lopen we geleidelijk terug naar beneden naar een valleitje. Hier geraken we met wat kunst- en vliegwerk over een gezwollen beekje (geen brug). We lopen nu weer terug omhoog naar het dorpje Cielle. De wandeling gaat verder en bij camping de l’Ourthe steken we de brug over. Ook hier zijn ze volop aan het werk om de rommel op te ruimen. Nu volgen we het fietspad dat langs de camping loopt.
We komen aan in La Roche rond 11u. We flanneren door de gezellige winkelstraat. Ik krijg algauw de Saint James’s Gate Irish Pub in het oog (Bernard was er straal voorbij gelopen). We placeren ons voor een lekkere pint of Guinness. Hij kost wel 8€ maar smaakt niettemin 🙂 Na wat verder sightseeing van de kerk, de marktplaats en het stadhuis lopen we nog even naar boven voor de burcht ruïne. De begeleide bezoeken duren echter 1 uur en we hebben niet zoveel tijd over als we de weg terug naar Marcourt willen wandelen. We zetten ons nog even voor een pizza en een biertje in het centrum. De pizza’s zijn redelijk groot en we krijgen die niet op. Het is ondertussen goed opgewarmd en de terugweg is nog lang.
Rond 13u starten we het tweede deel van onze wandeling terug naar Marcourt. Het gaat gestaag omhoog, eerst over asfaltwegen en daarna tussen weilanden en akkers. Eens de 350 m bereikt gaat het terug langzaam naar beneden door een bos en we bereiken tenslotte terug de Ourthe aan Camping Cosmopolite. Ook hier is de schade van de overstromingen nog duidelijk te zien met vele weggespoelde caravans waarvan enkel nog de onderstellen achtergebleven zijn. Onvoorstelbaar wat de kracht van het water kan doen.
Nu klimmen we verder omhoog, het is warm en we vorderen slechts langzaam. In het dorpje Warisy komen we terug aan het eenvoudige oorlogsmonumentje dat we maandag ook al zagen. We zakken nu terug af en komen in het dorpje Jupille, Daarna gaat het verder over het reeds gekende betonnen fietspad langs de Ourthe en algauw komen we aan in Marcourt. We buigen eerst nog even af om bij Chez Momo nog 2 wittekes van Hoegaerden te nuttigen : één voor de dorst en een tweede voor de goesting.
Daarna keren we terug naar het hotel, staan een kwartier onder de douche om af te koelen en doen vervolgens een uitgestelde siësta. Om 19u30 gaan we dineren. We bestellen een Ricard als aperitief en de rosé wijn van het huis. We krijgen gefrituurde vis met koolsalade als voorgerecht, gevolgd door pikante gnocchi arrabiata in tomatensaus. Als hoofdgerecht entrecote in rode wijnsaus. Als dessert een appelgebak met amandelen en chocolade ijs. We sluiten af met een koffie. Weeral een top culinaire ervaring. We lopen onze stijve spieren nog wat los op een korte avondwandeling en keren terug naar de kamer voor ons slaapmutsje (Guinness). Het is een lange dag geweest en we gaan al gauw onder dek.
Rond 9u vatten we onze wandeling naar Hotton en zijn grotten (route D) aan. We lopen over rustige, meestal verharde wegen aan de westkant van de Ourthe. De rust wordt enkel verstoord door overvliegende gevechtsvliegtuigen van een nabije basis (Florennes ?). Hun lading kerosine moet er duidelijk door. We passeren achtereenvolgens de dorpjes Ronzon, La Golette en het bloemrijke Rendeux-Haut. Daarna gaat het flink stijgend door het bos en daarna terug dalend naar het dorpje Nohaipré. Het gaat nu terug flink omhoog langs velden en door het bos. We dalen vervolgens weer af naar Hampteau.
We naderen nu stilaan Hotton. Voorbij de grote steengroeve slaan we links af naar de grotten van Hotton. We boeken de begeleide toer van 12u30 en dalen via vele trappen af naar verschillende gallerijen met mooie druipstenen in allerlei kleuren. We dalen nog verder af naar 75m en komen bij de ondergrondse ‘rivier’. Deze heeft geen bron zoals een rivier gewoonlijk heeft maar wordt gevormd door het insijpelende water door de kalksteen rotsen. Dat water stroomt dan terug naar de Ourthe. Deze grotten zijn de mooiste van België en worden de ‘grotten van duizend en één nacht’ genoemd. Na ongeveer 1 uur nemen we de lift naar boven. Prachtig en zeer de moeite waard. De gids wordt goed beloond voor haar inspanning om alles uit te leggen in het Nederlands (niet haar moedertaal) wat haar aardig lukte.
We stappen verder naar Hotton. Het is warm en de laatste loodjes wegen zwaar. Aangekomen in het stadje zoeken we meteen iets om te eten. We zetten ons op een terras en bestellen gehaktballen met frietjes en salade met een Leffe. Het is heel druk en we moeten lang wachten op ons eten. Er is geen tijd meer om een dagpas te gaan kopen omdat de bus van 15u18 er al aankomt. Dat valt tegen want we kunnen geen ticket op de bus zelf kopen. We pogen nog een tijdje om autostop te doen, maar dat is in deze corona tijden vergeefse moeite.
We gaan dan maar op zoek naar een TEC verdeelpunt en wagen onze kans in een nachtwinkel. Daar kunnen we wel een 8 ritten kaart aanschaffen. De volgende bus komt pas om 17u24 en we hebben weinig zin om het stadje verder te verkennen. Daarvoor is het te warm en zijn de schaduwrijke terrassen te uitnodigend. We installeren ons op het terras van de brasserie Le Jacquemart. Ettelijke Hoegaerdens later kunnen we eindelijk de bus nemen naar Marcourt en komen aan in ons hotel rond 17u45. We nemen rap een douche en relaxen nog wat voor ons laatste avondmaal om 19u30.
We beginnen zoals gewoonlijk met een Ricard. Als wijn kiezen we een Chablis 2018. Het voorgerecht is een salade van tomaat en mozzarella met basilicum en citroen. Als tussengerecht krijgen we gamba’s met soya groentjes en currysaus. Het hoofdgerecht is een lekkere steak Ardennaise met rode wijnsaus en gecarameliseerd witlof. Het dessert zijn profiterolletjes met aardbeiencoulis en aardbeien. We sluiten af met een koffie. Weeral een gastronomisch hoogtepunt van onze dag 🙂 Na een korte avondwandeling drinken we nog een Guinness als slaapmutsje op de kamer.
Daarna beginnen we rond 9u30 aan onze laatste wandeling van deze week : arboretum Robert Leloir (route A). Het eerste stuk loopt over een asfaltweg vlak langs de Ourthe, daarna gaan we het bos in. Het pad loopt op sommige plaatsen vlak langs het water. Hier en daar is een stuk pad weggespoeld tijdens de zondvloed van vorige week. Het vergt wat vindingrijkheid om deze te omzeilen. We komen na een uurtje aan in het arboretum. De rondwandeling in het park met al zijn speciale bomen, struiken en bloemen is echter afgesloten wegens te gevaarlijk. Jammer.
Na wat rondgelopen te hebben vatten we de terugtocht aan. We stijgen geleidelijk naar 350m doorheen het bos. Daarna blijven we een hele tijd op dezelfde hoogte wandelen over reeds gekende paden (route E). De mooie panorama’s krijgen we er gratis bij. Daarna dalen we terug af naar Marcourt en komen rond 12u aan in het hotel. We kleden ons wat om, zeggen nog eens goedendag aan de bazin en vertrekken vervolgens met de auto naar Chez Momo voor een licht middagmaal. Het wordt een spaghetti bolognese met een cola (B) en een lasagne met een witte van Hoegaerden (F). Daarna volgt nog een koffie (B) en een Hoegaerden (F).
Om 13u30 vatten we de terugtocht aan. We rijden de scenic route naar het Koninklijk kasteel van Ciergon om de vele werken op de N4 te vermijden. Daardoor zitten we wel een tijdje achter een uitzonderlijk vervoer konvooi met oplegger en massieve kraan. Uiteindelijk raken we die kwijt en gaan voorbij de werken terug op de N4 en dan verder over de Route Wallonie naar huis. Het verkeer is redelijk druk, maar we vorderen goed. Tegen 17u word ik thuis afgeleverd en samen drinken we er nog een op de goede afloop van deze korte maar krachtige week.
We hebben enorm geluk gehad met het weer 🙂 We zouden eerst een week vroeger vertrekken maar er was geen kamer beschikbaar met twin bedden. Met het noodweer zouden de wandelplannen volledig in het water gevallen zijn 🙁