Van 8 tot 14 juli 2019 wandelen we in Bretagne langs de Côte de Granit Rose, een wandelvakantie van Anders Reizen. We zien een opeenvolging van indrukwekkende rotsformaties in de meest bizarre vormen, continu belaagd door de golven van de zee. Afgewisseld met gouden stranden afgezoomd met weelderig groene heuvels, of uitgestrekte zandplaten die bij laagtij bloot komen te liggen, en waar bootjes en rotsen zij-aan-zij op het droge liggen. We maken ook een boottocht naar de 7 eilanden waar de vogels heer en meester zijn. Bij onze terugtocht bezoeken we Saint-Malo, Mont Saint-Michel, Sainte-Mère-Eglise, Bayeux, de landingsstranden van WOII, Honfleur, Etretat en Cap Gris-Nez.
Fotoreportages
Effevee’s uitgebreide fotoreportageVideo’s
Reisverslag
We checken in in Hotel Ibis en krijgen de nodige uitleg. We krijgen ook een voucher voor het diner in de brasserie Breiz Shelter vlak naast het hotel. We gaan de auto een eind verderop achter het station gaan parkeren en installeren ons in de kamer. We gaan rond 17u30 een vroege aperitief nemen in de brasserie : een Guinness van de tap. Helaas is het maar een 20 cl en hij kost 4.50€. Slik 🙁 We doen daarna een eerste verkenning van Lannion. We lopen over de brug over de Léguer en trekken de oude stad in. Op de Place de Général Leclerc zien we enkele merkwaardige vakwerkhuizen waarvan de gevels zijn bekleed met leien. We lopen verder langs de Saint-Jean-de-Baly kerk en terug naar beneden langs de rivier. Er is een rondedans bezig.
Dan trekken we verder en rond 19u gaan we dineren in de brasserie. We kunnen kiezen uit een aantal opties van de Menu Randonneur. We gaan beiden voor een tonijnsalade als voorgerecht. Bernard neemt vervolgens zalm met rijst en ik een biefstuk met frieten. We drinken hierbij een karaf rode wijn. Als dessert gaan we voor de Café Gourmand. Lekker!
Rond 20u30 trekken we nog even de stad in om wat Guinness te kopen in de Carrefour Market. Hier kost hij slechts 2.20€ per halve liter blik. Dat trekt er al beter op 🙂 We keren terug naar het hotel en drinken die op het gemak op in onze kamer. We bereiden de wandeling van morgen wat voor en gaan algauw slapen. Het is een lange dag geweest.
We wandelen langs het jaagpad van de Léguer tot Porz Nevez waar heel wat plezierbootjes voor anker liggen. We schieten goed op. Het pad is plat en uitstekend begaanbaar. Dat blijft echter niet zo. Een eerste kuitenbijter is de Chemin piétons du Beg Hent die ons steil omhoog het bos doet in klauteren. We worden wel beloond met een prachtig uitzicht op de monding van de Léguer met aan de overzijde de archeologische site van Yaudet. Hier is een oude Gallo-Romeinse vestiging. Het pad gaat nu voortdurend op en neer naar Pointe Servel waar we vanop een Duitse bunker een prachtig zicht hebben op de open zee en het strand van Mez an Aod. Het is ondertussen bijna middag en we gaan even uitrusten op het strand en eten een stukje.
Daarna volgt weer een steile klim naar de vuurtoren van Beg Léguer. We wandelen nu enkele kilometers over een pad door een coniferen bos. Het is eentonig en warm. We lopen op automatische piloot. We komen aan in Porz Mabo en vinden een laagstenen muurtje in de schaduw. We installeren ons om nog iets te eten en doen daarna een power nap van een kwartiertje. We zijn weer enigszins opgeladen en wandelen verder naar Pointe de Bihit, een schiereiland waarrond we in tegenwijzerzin wandelen. De uitzichten zijn adembenemend mooi, maar de paden daarin tegen zijn slecht tot ronduit gevaarlijk.
We wandelen verder langs de strand boulevard van Tresmeur, wat ‘grootste strand’ betekent in het Bretoens. We houden halt aan de eerst bar die we tegenkomen en drinken enkele pintjes op het terras in de schaduw van een parasol. Zalig 🙂
Vervolgens zetten we onze tocht verder langs het strand en de jachthaven op zoek naar het hotel L’Ecume de Mer waar we rond 16u aankomen. Onze valiezen zijn er nog niet maar de douche doet deugd. Even later worden de valiezen aan onze kamer afgeleverd en kunnen we nog wat verder relaxen en naar de Tour de France kijken. Rond 18u30 gaan we aperitieven met een Leffe en een Ricard, waarna we een uurtje later aan tafel gaan voor het diner. Voorgerecht Coquille Saint Jacques, hoofdgerecht vis met rijst en groentjes, tussengerecht kaasschotel (5 kazen) en als dessert appeltaart met koffie. We bevochtigen alles met 2 karaffen witte wijn. Lekker 🙂 Daarna trekken we ons terug op de kamer en nemen nog de wandeling van morgen door. Na wat tv gaan we slapen; het was een mooie maar best wel vermoeiende wandeling.
Het gaat eerst door de moerassen van Quellen. We bezoeken de observatiepost waar je grasmussen, meerkoeten en wintertaling kan spotten. We wandelen over houten vlonders door bossen en langs weiden waar soms Camargue paarden te zien zijn. Vandaag dus niet. We wandelen verder richting Île Grande langs het strand. Het eiland is vlot bereikbaar en telt heel wat inwoners. Het is enkel bij hoog tij een eiland. In een winkeltje aan de kerk kopen we ons een sandwich en wat drank voor onderweg. We wandelen rond het eiland en steken het strand over naar de dijk van Penvern, het is immers laagtij.
Even later komen we aan de OLV-kapel van Penvern. Die heeft een omheining in natuursteen, een kruis en een fontein en is typisch voor deze streek. Hier nuttigen we onze sandwich en doen een power nap in de schaduw van de kapel. Dat doet deugd 🙂 We wandelen verder naar de menhir van St Uzec. Die is massief : 6m hoog, 100 ton maar werd ‘gekerstend’ in de 17de eeuw met christelijke symbolen en een kruisbeeld.
We willen daarna een afkorting van de routebeschrijving volgen, maar lopen hopeloos verloren wegens de gebrekkige beschrijving. We komen uit op de D788 langs de kust. We steken onze duim op en 10 seconden daarna stopt reeds een vriendelijk madammeke. We leggen uit dat we de kust van Trégastel willen afwandelen en zij brengt ons vlot ter plaatse. Ik zie dat bij ons nog niet gebeuren 😉 We wandelen nu verder de kust af langs La Grève Blanche en Coz Porz. De grillige rotsen in de zee zijn zeer mooi.
We maken nu de rondwandeling op Île Renote, de natuurzone bij uitstek van de gemeente. Op het uiteinde heb je een prachtig zicht op de Sept îles, het kasteel van Costaérès, de vuurtoren van Men Ruz, de haven van Ploumanac’h en de baai van Ste Anne. Voor we inchecken in Hotel de la Mer drinken we eerst nog een koele Grimbergen. Dat smaakt 🙂 Daarna lekker languit weken in bad; dat doet nog meer deugd 😉 Rond 18u gaan we nog even wandelen langs de kust en drinken nog een koele pint Lancelot/Grimbergen.
Het is nu tijd voor het diner in restaurant Le Transat, vlak naast ons hotel. We nemen een Ricard als aperitief. Vervolgens bestellen we een lekkere Bretoense vissoep, gevolgd door een malse brochette en afsluitend met een coupe Breitz (ijs). Een halve liter witte wijn was inbegrepen. Heel lekker allemaal 🙂 Duidelijk een druk bezocht restaurant, alle tafels binnen en buiten zijn bezet.
Daarna doen we nog een korte avondwandeling en keren terug naar het hotel. De lange tocht van vandaag heeft duidelijke sporen nagelaten in onze stramme spieren.
We checken uit en om 8u30 vertrekken we op onze wandeling naar Perros Guirec. Het gaat eerst langs het strand van Ste Anne. Aan het cultuurcentrum slaan we onze proviand in voor onderweg in een plaatselijke supermarkt. We passeren de kapel van Golgon en lopen verder in de richting le Bourg. De routebeschrijving is onduidelijk en we lopen een aantal keren verkeerd. Uiteindelijk komen we aan bij de watertoren en de Calvarie met zijn kapelcrypte. Op het spiraalvormige monument staat de volgende spreuk : ‘doe vandaag het goede dat je kan, misschien ben je morgen dood’.
We keren even terug op onze stappen en na een tijdje vinden we de juiste ingang tot de vallei van Traouiéros. We wandelen doorheen de frisse schaduwrijke vallei waar het beekje zich hier en daar een weg moet zoeken onder en tussen massieve blokken graniet. Dit was vroeger het favoriete toevluchtsoord van smokkelaars die zich schuilhielden in de grotten. Uiteindelijk klimmen we terug uit de vallei en zakken terug af naar de kust waar we de getijdenmolen van Trégastel bezoeken. Aan de overkant van de weg ligt het bassin dat volloopt tijdens vloed. Daarna laat men het gecontroleerd terug leeglopen waardoor het waterrad van de molen wordt aangedreven.
We wandelen verder langs de kleine haven van Ploumanac’h waar we het bekende wandelpad Sentier des Douaniers nemen. Het is er heel druk 🙁 We zien achtereenvolgens het prachtige kasteel Cosaéres (1892), het strand van St Guirec met zijn merkwaardig kapelletje met de voeten in het water, de vuurtoren van Men Ruz en de meest diverse en grillige roze granietrotsen van de Côte de Granit Rose.
Onderweg naar Le Trestraou verpozen we even om onze sandwich te verorberen en wat uit te rusten. We wandelen dan verder naar het strand van Trestrignel waar we nog iets gaan drinken. Met steeds strammer spieren lopen we verder naar Pointe du Chateau en vervolgens naar Perros Guirec. Daar doen we een power nap in de schaduw op een koele granieten zitbank. Zalig 🙂 Bernard doet nog een poging om te zwemmen maar komt algauw terug op zijn stappen. Het water is veel te koud. Met onze laatste reserves sukkelen we verder en komen rond 16u30 aan in Hotel les Sternes.
We drinken eerst een pintje in de bar alvorens ons te verfrissen en wat uit te rusten. Bernard kijkt naar de Tour, ik val als een blok in slaap. We gaan rond 19u nog een Bretoens biertje in de bar uitproberen en gaan daarna dineren in het restaurant Chez “EUX” vlakbij het hotel. We bestellen een Ricard en een halve liter witte wijn. Voorgerecht mosseltjes in een lekkere saus, vervolgens opgevulde zalm op een pannenkoek en als dessert een pannenkoek met karamelsaus. Lekker 🙂 We drinken vervolgens nog een Bretoense witte in de bar/tuin van het hotel. Daarna gaan we naar de kamer, kijken nog wat tv en gaan gauw slapen. Het is een lastige dag geweest vandaag.
Om 9u komt onze taxi aan en die brengt ons zonder surplus naar het strand van Trestraou waar de aanlegsteiger voor de boottocht ligt. Er staat reeds heel wat volk te wachten op de eerste boot van 9u45. We kopen een ticket en kunnen nog bij de eerste lichting. Wij schepen in en kunnen nog juist 2 plaatsen bemachtigen op het bovendek 🙂 Het is nog wat frisjes na de regen van de voorbije nacht, maar de zon begint reeds door de wolken te piepen. We varen eerst langs de mooiste stukken van de Côte de Granit Rose met zijn vreemd gevormde rotsen. De gids probeert ons allerlei vormen in de rotsen te laten ontdekken : schildpadden, heksen, flessen, … Daarna varen we verder naar de 7 eilanden. Het zijn er in feite maar 5, maar door een foute vertaling uit het oud Bretoens spreekt iedereen nu van les Sept Îles.
Het grootste eiland (Île aux Moines) is het enige dat toegankelijk is voor mensen. Nu nog niet echter want de voorbije winterstormen hebben de aanlegkade beschadigd. Op het eiland zijn nog oude militaire bouwwerken van Garangeau te zien alsook een recentere vuurtoren. De rest van de eilanden zijn beschermd en de enige bewoners zijn de zeerobben en vele soorten zeevogels zoals aalscholvers, alken, papegaaiduikers, Torda pinguïns, meeuwen, … Het kegelvormige eiland Rouzic bevat een kolonie van tienduizenden Jan-Van-Genten die iedere jaar naar hier terugkeren om te broeden. Vanuit de verte gezien lijkt het alsof er sneeuw op de top van het eiland ligt, maar bij nadering zie je de massa witte vogels. Indrukwekkend 🙂 We hebben geluk en kunnen verschillende zeehonden spotten die liggen te zonnen op de rotsen.
Na de boottocht gaan we langs het strand eten in restaurant La Plage. We nemen de Bretoense vissoep (F), paté de campagne (B) gevolgd door de vis van de dag met puree. Daarbij nog een flesje witte wijn Entre Deux Mers. Lekker 🙂 Daarna volgen we dezelfde route als gisteren terug naar ons Hotel Les Sternes waar we rond 16u aankomen. We drinken eerst nog een Bretoense witte in de tuin. Daarna trekken we ons terug op de kamer om te douchen en de Tour de France te volgen.
Rond 18u gaan we nog ene drinken in de bar van het hotel, waarna we de stad intrekken op zoek naar ons avondeten. Onze keuze valt op Restaurant La Marée aan de jachthaven. We starten met een Ricard. Als voorgerecht Bretoense vissoep (B) en Scampi’s (F) gevolgd door een malse Magnus biefstuk met een berg frietjes (die krijgen we niet op). Als dessert nemen we een frisse pistache ijs. Het geheel spoelen we door met een lekkere Corsicaanse rosé. We keren tevreden en voldaan terug naar het hotel. Morgen wandelen we terug naar Lannion.
Om 8u30 vertrekken we voor een relatief korte wandeling naar Lannion. Die verloopt grotendeels over het oude spoorwegtraject Lannion-Perros Guirec. Het is een rustig wandel- en fietspad dat grotendeels door bossen loopt. Zalig 🙂 Bij het binnenkomen van Lannion volgen we het pad langs een beekje. Daarna gaat het over het asfalt steil omhoog naar de kerk van Brelevenez. Er rond is een terras van waar we een prachtig uitzicht hebben op de stad beneden ons. De mooie kerk uit de 12de eeuw is een mix van romaanse en gotische stijlen. De zware steunmuren en schietgaten dateren uit de 14de eeuw en geven het geheel een versterkte uitstraling bovenop de heuvel.
We dalen af richting de kerk van St Jean de Baly en verden naar de Place du Général Leclerc. Dit is omringd door mooie renaissance gevels. Er staan ook een aantal vakwerkhuizen uit de 16de/17de eeuw met gevels die bedekt zijn met leien. Het is ondertussen 13u geworden en we kopen ons in de Carrefour Market een sandwich en een blik Guinness. We gaan die op het gemak verorberen op een bankje langs de Léguer rivier. Daarna keren we terug richting hotel maar gaan eerst ene drinken in de brasserie ernaast. Bernard gaat ondertussen wat materiaal uit de auto ophalen.
We checken in in hotel Ibis op het moment dat de patron van Les Sternes onze bagage aflevert. Dat is een gelukkig toeval 🙂 We installeren ons in de kamer, nemen een uitgebreid bad en volgen met één oog de Tour de France. Het andere valt algauw dicht 😛 Rond 18u gaan we aperitieven in de bar van het hotel met enkele Ricards. Daarna gaan we dineren in de brasserie Breiz Shelter waar we als voorgerecht een tonijnsalade (B) en Bretoense charcuterie (F) nemen. Vervolgens Bretoense worst (B) en zalm (F) en tenslotte Café Gourmand. We spoelen door met een karaf witte wijn.
We trekken nog het centrum in voor de 14 juli festiviteiten die reeds in volle gang zijn. De ambiance zit er goed in met de hardrock band Black Out die vele gekende hardrock nummers uitstekend covert 🙂 We drinken nog een aantal pintjes (plastiek beker 2€) en keren voldaan terug naar het hotel. We wachten niet op het vuurwerk om 23u. Dat zullen we geweten hebben want even later worden we er toch wakker van 😛
Daarna vatten we de rit aan naar Saint-Malo waar we een kleine 2 uur later aankomen. Er is veel volk. We wandelen over de goed bewaarde vestingmuur rond de oude stad en kijken naar beneden op een massa toeristen. Daarna dalen we terug af en slenteren wat door de oude stad. Na een terrasje bekijken we nog even de prachtige kathedraal; er is echter een misviering bezig en besluiten om niet naar binnen te gaan. We kopen ons nog een sandwich en wat frisdrank voor onderweg.
We rijden nu verder naar Mont Saint-Michel waar we rond 13u aankomen op de parkings zo’n 3 km van de site. We eten eerst onze sandwiches op en gaan daarna naar de gratis shuttlebussen. Even later komen we aan op het beroemde getijdeneiland met zijn indrukwekkende middeleeuwse abdij op de top van de heuvel. Indrukwekkend 🙂 De shuttles rijden af en aan en spuwen horden toeristen uit. We trekken het stadje niet in maar wandelen rond de site, het is immers eb en het ‘eiland’ is omringd door een enorme zandvlakte. Na een tijdje keren we terug met een overvolle shuttle naar de parking. Daar valideren we ons parking ticket : 10€ voor 2 uur. Geen wonder dat ze gratis shuttlebussen kunnen inleggen 😛
We rijden nu verder naar Sainte-Mère-Eglise waar we rond 16u30 aankomen. De ongelukkige parachutist John Steele die op D-Day aan de kerktoren bleef vasthaken, hangt er nog steeds 😛 We bezoeken even het kerkje en drinken nog iets op een terrasje. Het is hier bij lange na niet zo druk, een verademing. Daarna rijden we naar Saint-Lo.
We komen rond 17u30 aan in Hotel Ibis La Chevalerie en checken in. Na de nodige verfrissing en een vleugje Tour de France gaan we nog even aperitieven in de bar van het hotel. We vertrekken naar Restaurant La Boucherie waar we gereserveerd hebben om 19u30. We kiezen als voorgerecht een maxi planchette aperitive voor 2, gevolgd door opgevulde kabeljauw met ratatouille (B) en wiener schnitzel met frietjes (F). Als dessert een crème brulez met koffie (B) en een ijs (F). Lekker 🙂 We keren terug naar het hotel en drinken nog een slaapmutsje op het terras.
We rijden naar Bayeux waar we drie kwartier later aankomen. We bezoeken eerst de majestueuze Notre-Dame kathedraal in Normandisch gotische stijl. Daarna gaan we het fameuze tapijt van Bayeux bekijken in het museum. Via de audio guide horen we het verhaal van de invasie in Engeland door Willem de Veroveraar en de daaropvolgende veldslag bij Hastings, waar koning Harald werd verslagen. Het wandkleed is zeventig meter lang en vijftig centimeter hoog. Eigenlijk is het geen wandkleed, maar een borduurwerk. Volgens de overlevering heeft koningin Mathilde, bijgestaan door haar hofdames, het kleed geborduurd. Prachtig 🙂
We rijden nu verder naar de verschillende landingsplaatsen van WOII. Omaha Beach is het eerst aan de beurt. Daar staat het Signal Monument ter nagedachtenis aan D-Day. De drijvende Sherman tanks gingen bijna allemaal verloren en er sneuvelden 4000 man doordat de zware bombardementen de Duitse verdediging op de steile klippen volledig had gemist. We bezoeken het nabijgelegen indrukwekkende Amerikaanse kerkhof. Op deze perfect onderhouden locatie rusten ruim 7900 gesneuvelde soldaten. Om stil van te worden.
We rijden nu verder richting Gold Beach. Hier waren ook hoge verliezen omdat de Sherman tanks vertraging hadden opgelopen en het nabijgelegen dorp door de Duitsers zwaar was versterkt. Ondertussen is het tijd om de innerlijke mens te versterken. We stoppen aan Restaurant Le Sexton, waar we een lekkere Fish & Chips met een biertje nuttigen, gevolgd door een dubbele koffie (B) en een ijs (F).
Het gaat nu verder naar Juno Beach. Hier leden de Canadezen en Britten grote verliezen door het zware Duitse geschut en de hoge zeemuur. Even verder op Sword Beach kwamen de Britten en Fransen aan land met flinke verliezen, maar wel nog op tijd om de bruggen in de omgeving veilig te stellen. In Ouistreham veroverden de Fransen het casino waar het Duitse hoofdkwartier was gevestigd en de Britten bestormden twee batterijen die het landingsgebied konden bestoken. Ze ontdekten echter dat de kanonnen waren verwijderd en sloten zich aan bij de parachutisten van de luchtlandingsdivisie.
Daarna rijden we verder richting Honfleur. Om 16u30 komen we aan Hotel Ibis. We verfrissen ons en zien Wout Van Aert de Tour rit Saint-Flour – Albi winnen. Sterk 🙂 Rond 18u vertrekken we met de auto naar het oude centrum van Honfleur met zijn schilderachtige haven aan de monding van de Seine. We wandelen wat rond en nemen foto’s. Er is veel volk op de been rond le vieux bassin. We stappen restaurant Acte II binnen voor het diner. We aperitieven met Ricard. Als voorgerecht paté de campagne (B) en charcuterie Normande (F), gevolgd door mosselen met frieten in camenbertsaus (B) en à la Normandie (F). Doorspoelen met een karaf witte wijn en afsluiten met een straffe koffie. Heel lekker 🙂
We keren terug naar de parking en hebben wat problemen om het parking ticket te valideren. Blijkbaar wil de automaat geen papiergeld en muntstukken te samen. Uiteindelijk lukt het toch en rijden we terug naar het hotel. We drinken er nog een Grimbergen Rouge in de bar alvorens naar de kamer terug te keren. Een volmaakte dag.
We rijden verder langs de kust. Rond 12u30 stoppen we in Relais Baie de Somme voor een snelle hap : wat stukken pizza en een cola. Daarna rijden we naar Cap Gris-Nez waar we rond 14u aankomen. Het is prachtig helder weer en we zien de witte klippen van Engeland aan de overkant van het Kanaal. Prachtig 🙂 Hier zijn ook de restanten van 3 Duitse bunkercomplexen te vinden die uitgerust waren met zware kanonnen, die het Kanaal makkelijk konden overbruggen. Op 29 september 1944 werden deze door de Canadezen met ondersteuning van Britse tanks aangevallen en al snel veroverd; 1600 Duitse soldaten gaven zich over. We wandelen nog wat rond en zien in de verte ook Cap Blanc-Nez liggen.
We rijden nu verder via Calais en Duinkerke België terug binnen en gaan dan via de snelweg E40 en E403 terug naar huis. We komen aan rond 16u30 en drinken op het gemak een bruine Leffe op de goede afloop van de reis. Het was kort en krachtig 😛