Tijdens de herfstvakantie van 2018 verkennen we Keulen, de vierde grootste stad van Duitsland en de officieuze hoofdstad van Rijnland. De stad is beroemd om zijn rijke geschiedenis, het culturele en architecturale erfgoed en een aantal grote en internationale evenementen, zoals het carnaval en de handelsbeurzen. Het centrum werd in de Tweede Wereldoorlog zwaar gebombardeerd. Nadat de verwoestingen van de oorlog hersteld waren, groeide de stad weer snel uit tot zijn aloude positie van een van de belangrijkste steden van Duitsland.
Fotoreportages
Effevee’s uitgebreide fotoreportageVideo
Reisverslag
De TGV naar Keulen vertrekt om 10u25 van perron 5A. Er stapt heel wat volk op en even later vertrekken we met een slakkengangetje richting Luik. Even voorbij Leuven blijven we een hele tijd stilstaan om 2 treinen te laten passeren. Zo komen we pas om 12u35 aan in Keulen, 20 minuten later dan voorzien.
We bezoeken eerst de Tourist Info die vlak bij het station ligt. We verzamelen wat infofolders en kopen een KölnCard voor 48u (18€ pp). Die geeft ons toegang tot het openbaar vervoer en kortingen voor musea en restaurants. Daarna gaan we een hapje eten in Osteria am Dom. We bestellen een spaghetti bolognese (B) en een pizza funchi (F) met 2 pintjes. Daarna zoeken we de oever van de Rijn op en wandelen richting hotel. De grote cruiseboten liggen aangemeerd.
We checken in het Maritim Hotel, kamer 449 met uitzicht op de Rijn. Na ons wat verfrist te hebben, vertrekken we voor een eerste verkenning van Keulen. We wandelen richting Heumarkt, langsheen het Rathaus naar de Dom vlakbij het station. We lopen al even de imposante basiliek binnen voor een eerste vluchtige verkenning. Het is er druk.
Dan wandelen we over de spoorwegbrug naar de overkant van de Rijn. Aan de reling hangen er duizenden hangsloten van verliefde koppeltjes. Ongelooflijk. We keren terug naar het oude stadscentrum en komen al gauw enkele van onze Guinness pubs tegen. We kunnen het niet laten en stappen The Corkonian binnen voor een lekkere pint of Guinness. We zijn er niet alleen. De staf is druk in de weer om de Halloween versieringen aan te brengen.
Om 17u30 (winteruur) begint het reeds te duisteren en trekken we naar ons hotel om nog wat te relaxen. Rond half zeven trekken we terug de binnenstad in om ons avondmaal te zoeken. Na een hele omzwerving landen we uiteindelijk in het Restaurant Heumarkt, vlakbij ons hotel. We kiezen voor de heerlijk stevige goulash soep, gevolgd door een gehaktbroodje met kaas en frietjes (B) en een schnitzel met champignonsaus en frietjes (F). We drinken daarbij een lekkere Zuid-Afrikaanse Chiraz rode wijn. Heerlijk.
Daarna wandelen we nog langs de oever van de Rijn. Aan de overkant is de kermis in volle doen. We kuieren even over het Rheinau-hafen schiereiland en keren vervolgens terug naar het hotel. We kijken nog wat tv en gaan dan slapen.
We besluiten om vandaag een Hop On Hop Off citytrip te doen, kwestie van in een korte tijd de belangrijkste bezienswaardigheden van Keulen te leren kennen. Omdat die pas om 10u start maken we eerst nog een wandeling langs de Reinauhalbinsel, een schiereiland in de Rijn waar een aantal pakhuizen en kraangebouwen een andere bestemming hebben gekregen. Gelukkig hebben we onze paraplu bij want het begint licht te miezeren. We keren terug langs de Rijn richting Dom. We ontdekken een aantal dampende plassen; blijkbaar is hier een warmwaterbron.
We kopen een dagticket voor de Hop On Hop Off (18€ pp) in de Tourist Info. Die volgt de rode route met 14 haltes. We zitten de eerste tour volledig uit (duurt anderhalf uur) ter kennismaking en passeren langs :
- Dom kathedraal – Centraal station – Romaans Germaans Museum – Ludwig Museum – Philharmonie Hall
- Heumarkt – Deutzer brug – Maritim Hotel
- Oude stad – Hänneschen poppentheater – Gross St Martin kerk – Oude markt
- Rautenstrauch Joest Museum – Neumarkt – Weldstadhuis
- Rothgerberbach – Watertoren – Barbarossaplein
- Clarisplein – Severins stadspoort – Fringskwartier
- Chocolade Museum – Sport & Olympia Museum – Rijn jachthaven – Kraanhuizen
- Deutzer station – Triangel toren – Ottoplein – Rijnpark – Köln Messe
- KEC ijshockey center – Lanxess arena
- Odysseum wetenschapsmuseum – Keulse Arcaden
- Zoo – Aquarium – Botanische Tuinen – Rijn zetellift – Skulpturenpark
- Agneskwartier – Eigelstein stadspoort – Ebertplein
- Mediapark – Keulen Toren – Cinedom Cinema – Agata Museum – Stadstuinen
- Friesenplein – Keulen Carré – Friessenstraat
Iets voor 12u komen we terug aan de Dom. We besluiten eerst een stukje te gaan eten. Onze keuze valt op het Maredo Steak House. We kiezen een kleine steak en kotelet met gebakken aardappeltjes met een Keuls pintje. De salade is in buffetvorm en is inbegrepen. Lekker. Daarna steken we te voet de Rijn over via de spoorwegbrug. Het is ondertussen opgehouden met regenen maar er staat een bitter koude wind. We betalen 3€ pp voor de snelle lift naar de top van de Triangel Toren (103m) waar we een prachtig 360° panorama hebben op Keulen en omgeving. We wandelen nog wat verder langs de Rijnoever om nog wat foto’s te nemen vanop de begane grond.
We stappen terug op de Hop On en rijden verder naar de Zoo. Daar bezoeken we het Flora park en de botanische tuin. In deze tijd van het jaar liggen ze er wel wat triestig bij, veel bloemen zijn immers uitgebloeid. Het begint steeds harder te waaien en als de bus aankomt begint het opnieuw te regenen. Naarmate we het centrum naderen wordt de regen steeds feller. Op het Domplein worden we bijna weggeblazen. We zoeken rap een goede schuilplaats : Barney Vallely’s Irish Pub waar we ons te goed doen aan een lekkere pint of Guinness en onze verkleumde handen en voeten wat opwarmen.
We besluiten dat de verkenning er voor vandaag op zit en keren door de regen terug naar het hotel. We krijgen met enige moeite onze koffiezet op gang; zo ene met capsules maar met de nodige streken. We kunnen uiteindelijk toch genieten van een lekkere kop koffie. Na wat relaxen en een warme douche trekken we terug de oude stad in op zoek naar ons avondeten.
We belanden in het Löwenbrau Köln Restaurant en Hotel. Het interieur is heel bizar. Elke vierkante meter van de muren zijn bedekt met oude foto’s in prachtige kaders. Het geeft een aparte sfeer. We bestellen een tomatensoep (F) en een ajuinensoep (B) als voorgerecht, gevolgd door een „Altstädter Schnitzel“ paniertes Schweineschnitzel mit Spiegelei scharfe Sambal-Oelek-Creme Pommes Frites (F) en Nürnberger Rostbratwürstchen mit Sauerkraut und Püree (B) als hoofdgerecht, dat alles weggespoeld met een karaf van 1 liter rode huiswijn. Het smaakt. De patroon maakt voortdurend grapjes met de klanten die hier blijkbaar regelmatig over de vloer komen, of misschien zijn het wel gasten van het hotel. We nemen hartelijk afscheid en keren langs de Rijnoever terug naar ons hotel. Daarna relaxen we nog wat alvorens te gaan slapen. Het was best een vermoeiende dag.
We doen wandeling 2 van de Time to Momo Keulen reisgids. Deze start op de Quatermarkt die we na enige moeite vinden. We bekijken de historische stadsfeestzaal die in de 15de eeuw gebouwd werd door de familie Gürzenich. Het heeft tot de dag van vandaag steeds dienst gedaan als feestzaal. Het laatgotische gebouw heeft wel moderne accenten gekregen.
Ernaast staat de Oude St Albanuskerk die bijna geheel verwoest werd tijdens WO II. Er werd besloten om de kerk niet te restaureren. Het doet nu dienst als gedenkplaats voor de oorlogsslachtoffers. Binnenin staan kopieën van het beroemde Treurende Ouderpaar van Käthe Kollwitz. De originele beelden staan op de oorlogsbegraafplaats van Vladslo, waar de zoon van de kunstenares begraven ligt. Even verder ligt het Wallraf-Richartz museum met een grote collectie impressionistische kunst van Van Gogh, Cézanne en Munch. Naast de vele middeleeuwse schilderijen zijn er ook werken van Rubens en Rembrandt.
We wandelen vervolgens langs het huis van Eau de Cologne. Het reukwater werd in het begin van de 18de eeuw door de in Keulen verblijvende Italiaan Johann Maria Farina uitgevonden. Keulen werd hierdoor tijdens de rococo de parfumhoofdstad van Europa. Vervolgens komen we langs de archeologische opgravingen naast het historische Rathaus met zijn imposante toren. Daarop prijken de beelden van 124 historische figuren, ook die van Karl Marx die gedurende een 2 tal jaar in Keulen gewerkt heeft. We wandelen nu verder naar de Grote St Martinuskerk, die met zijn massieve toren het symbool van de stad is. Ook deze kerk werd zwaar beschadigd tijdens WO II maar werd terug gerestaureerd.
We gaan verder langs de Rijn richting het schiereiland Rheinauhalbinsel. We bezoeken er het Chocolademuseum. We moeten via een zij ingang naar binnen; ze zijn immers de hoofdingang volop aan het versieren voor het 25 jarig bestaan. We leren er alles over de grondstof cacao, de gebieden waar het gekweekt wordt, hoe het getransporteerd wordt naar hier, … We bekijken de oude en moderne machines die gebruikt worden bij het maken van chocolade. En we kunnen tijdens de ontdekking ook uitgebreid proeven en kopen. Sweet 🙂 Geen wonder dat ze hier jaarlijks zo’n 650.000 bezoekers over de vloer krijgen.
Het gaat verder langs het Sport- en Olympia museum, de jachthaven en onder 3 indrukwekkende kraangebouwen. Eén ervan is omgevormd tot woonunits voor de welvarende Keulenaars. Hier betaal je tot 8000 €/m². Verder hebben softwaregiganten zoals Microsoft en Electronic Arts zich ook hier gevestigd. We trekken nu terug de stad in via de Driekoningenstraat en de Severinstraat naar de St Severinus kerk. Deze van oorsprong romaanse kerk van de 4de eeuw werd in de loop der tijden verschillende keren aangepast. Het interieur van de kerk is heel sober.
We passeren door de Severin stadspoort, één van de 4 overblijvende versterkte stadspoorten. Oorspronkelijk waren er 12 in de muur die de stad volledig omsloot. Deze is nu praktisch volledig verdwenen. Dan wordt het tijd om een hapje te eten. Onze keuze valt op traiteur Schmitz. Voor nog geen 25€ krijgen we een groot bord gehaktballen met rijst en een grote portie gemengde salade met nog een Keuls pintje erbij. Lekker.
Gesterkt zetten we onze weg verder naar de uitgestrekte Volksgarten. Die wordt in de zomer druk bezocht om er te barbecueën, frisbeeën, voetballen, wandelen of gewoon in het gras te luieren. De biergarten aan het water krijgt dan ook veel bezoek; nu is die echter gesloten voor het winterseizoen. Hiermee komen we aan het einde van wandeling 2 en wordt het tijd om onze KölnCard te activeren.
We sporen bovengronds van Eifelplatz naar Barbarossaplatz en wandelen vervolgens met Google Maps naar de Shamrock Irish Pub. De gps heeft het moeilijk tussen al die hoge gebouwen. Na wat zoeken komen we ter plaatse om vast te stellen dat de pub foetsie is. Bummer 🙁 Geen nood, de Busker’s Irish Pub ligt hier ook niet te ver uit de buurt, dus wij met volle moed terug op weg. Deze keer vinden we de pub … gesloten. Double bummer 🙁 We besluiten terug te keren naar onze thuisbasis. We stappen op de metro aan Rudolfplatz en sporen via Neumarkt naar Heumarkt. Van daar is het nog een korte wandeling naar de Corkonian voor onze welverdiende Guinness. Die smaakt geweldig en het doet deugd om na het tsjolen wat te relaxen. We hebben tenslotte reeds ongeveer 20 km gewandeld.
Op de terugweg naar het hotel passeren we aan het Rathaus langs een erehaag met politieagenten voor een collega die huwt. Later op de avond maken ze met hun combi’s, zwaailichten en sirenes de stad onveilig. Na nog wat relaxen op de kamer trekken we de stad weer in op zoek naar ons avondeten. Dit keer valt de keuze op Torro Negro. We nemen een groentesoep (F) en een tomatensoep (B), gevolgd door een gegrilde filet pur met aardappel in papillot en salade (F) en een gegrilde filet spies met aardappel in papillot en salade (B). We bevochtigen dit alles met een Spaanse Pata Negra rode wijn van 2009. Als afsluiter drinken we nog een koffie. Gelukkig hadden we genoeg cash bij, want we kunnen niet betalen met de kaart. Oef, ontsnapt aan de afwas 😉
We keren terug naar het hotel en relaxen nog wat. Het was best een heftige dag, ruim 20 km gewandeld. Hopelijk morgen geen stijve spieren.
Rond 8u15 vertrekken we voor de verdere verkenning van Keulen. Ditmaal doen we een mix van wandeling 3 en wandeling 1 uit de Time to Momo Keulen reisgids. We nemen de metro naar Zoo/Flora (lijn18) voor een bezoek aan het Skulpturenpark. Maar dit gaat pas om 10u30 open. We wandelen dan maar verder naar Fort X, dat deelt uitmaakte van de Pruisische verdedigingswal rond Keulen. Na WO I werd deze wal grotendeels afgebroken. Burgemeester Konrad Adenauer slaagde erin dit fort van de sloophamer te redden. Als fervente rozenliefhebber liet hij op het binnenplein van dit fort een prachtige rozentuin aanleggen. Die is nu echter gesloten tot het voorjaar voor het winterseizoen.
We stappen terug op de metro naar Ebertplatz en wandelen vervolgens naar de 2de van de 4 overgebleven versterkte stadspoorten : Eigelstein. In de oostelijke torenboog hangt een deel van een reddingsboot van de kruiser Cöln die tijdens WO I tot zinken werd gebracht. We wandelen verder naar de St Kunibert basiliek, één van de jongste van de 12 romaanse kerken van Keulen. Zoals bij alle romaanse kerken is het interieur heel sober.
We gaan nu langs de Rijnoever richting Dom. Daar nemen we de metro via Neumarkt naar Universitätsstrasse. Het museum voor Oost-Aziatische Kunst laten we links liggen, maar we gaan er wel in de cafetaria een koffie (F) en pils (B) drinken. Tevens maken we gebruik van de sanitaire infrastructuur 😉 Terug opgefrist zetten we onze wandeling verder in het nabijgelegen Hiroshima-Nagasaki Park. Het zachtglooiende park werd aangelegd op het puin van WO II en is gewijd aan alle oorlogsslachtoffers.
Nu gaat het verder naar de Brusseler Platz, in het centrum van het Belgisch kwartier. Alle straten in de omgeving hebben hier namen van Belgische steden : Antwerpen, Brussel, Gent, Luttig (Luik), … Het plein ligt vlak aan de St Michael kerk die omringd is door hoge platanen. Op zomerse avonden socializen jonge mensen hier graag met hun vrienden.
Het is ondertussen middag geworden en na enig opzoekwerk wandelen we naar de Jameson Irish Pub die volgens Google nu open moet zijn en zelfs maaltijden op de menukaart heeft staan. Super. Daar aangekomen bestellen we een Fish & Chips (F) en een Irish Stew (B) en uiteraard een pint of Guinness. Dat smaakt 🙂
We besluiten om nog eens terug te keren naar het Skupturenpark aan de Zoo. Na heel wat gedoe met de metro – er waren blijkbaar technische problemen op lijn 18 – geraken we uiteindelijk toch ter bestemming. Het is ondertussen licht aan het regenen, maar het park is nu tenminste open. Dit park is een initiatief van Michael en Eleonore Stoffel dat hedendaagse en avant-gardistische kunst tentoonstelt. Om de 3 jaar wordt de tentoonstelling heringericht. Doel is om kunst en natuur te laten versmelten. Hun en ons idee van kunst verschillen dus duidelijk 😎
Het begint nu harder te regenen en we keren met de metro terug naar ons hotel. Tijd om nog wat te relaxen en van een koffie te genieten. Rond 18u gaan we op zoek naar ons avondeten. De keuze valt op Mama Leone, een ‘Italiaans’ restaurant langs de Rijnoever. We bestellen 2 pomppoensoepen. Die smaken best lekker. Het hoofdgerecht is Lasagne (F) en Ravioli in kaassaus (B). We drinken er een Spaanse rosé bij; we hebben al beter gedronken. De Lasagne was duidelijk uit het koelvak in een hete oven gedumpt en smaakte nergens naar. We betalen deze keer zonder tip en keren naar het hotel terug.
Na het ontbijt vertrekken we om het begin van wandeling 3 van de Time to Momo Keulen reisgids af te werken. We wandelen eerst naar het MAKK (Museum für Angewandte Kunst) waar een uitgebreide collectie kunstnijverheid van de middeleeuwen tot de 19de eeuw te bekijken valt. Het is nu nog niet open en we zijn zo wie zo geen echte museumhangers. Een eindje ervandaan ligt het Kolumba museum, dat gebouwd is op de ruïnes van de Kolumba kerk. Op een eigenzinnige wijze is hier oud en nieuw gecombineerd. Het herbergt religieuze kunst tot avant-garde, van oude rozenkransen tot Andy Warhol. Maar hier is het ook nog gesloten.
Dan gaan we naar de Dom. In 1164 werden de relikwieën van de Drie Koningen vanuit Italië naar Keulen gebracht. Er kwamen in de jaren daarop zoveel pelgrims naar de stad dat besloten werd tot de bouw van een passende kerk. De Dom zou pas ruim 600 jaar later in 1880 voltooid worden. De imposante kerk bevat 2 torens van 157m hoog. Binnenin vallen vooral de mooie brandramen op en uiteraard ook het gouden Driekoningenschrijn, het grootste en kostbaarste edelsmeedwerk uit de middeleeuwen.
Daarna gaan we naar de zuidelijke toren, kopen ons een ticketje van 4€ pp en vangen de beklimming van de toren aan. Er is hier geen lift, wel 500 treden langs een eindeloze draaitrap die je puffend naar boven brengen. Over halverwege (70m) kom je op het platform met 11 klokken waarvan de zwaarste (Dikke Pieter) 24 ton weegt. Een goed moment om hier even op adem te komen 😉 Dan klimmen we verder tot helemaal aan de basis van de spits (97m). Daar hebben we een mooi uitzicht op de stad Keulen. Na de nodige foto’s dalen we terug af langs dezelfde draaitrap en moeten voortdurend plaats maken voor de stijgers. Ambetant.
We wandelen verder langs het Römisch-Germanisches museum. Door het raam zien we in de diepte het belangrijkste museumstuk : het mooie Dionysos vloermozaïek van de romeinse villa die hier ooit stond. We stoppen nog eens langs de Rijn om te bekomen van onze krachtinspanning. Op een terrasje met verwarming bestellen we een koffie verkeerd (F) en een Kölsche pils (B). Dat doet deugd. Dan keren we terug naar het hotel om ons nog even te verfrissen alvorens uit te checken om 12u. We laten onze bagage achter aan de balie.
Daarna gaan we eten in het reeds vertrouwde Löwenbrau Köln Restaurant en Hotel. Ditmaal nemen we plaats op het verwarmde terras langs de Rijn. We bestellen er een Lasagne (F) en een spaghetti bolognese (B) met een halve liter Keulse pils. Dat smaakt stukken beter dan de pasta van gisteravond in Mama Leone.
Vervolgens nemen we met de resterende minuten van onze 48u KolnCard nog de metro van Heumarkt naar Deutzer Freiheit aan de overkant van de Rijn. We kuieren nog wat langs te Rijnoever, maken wat foto’s. Daarna keren we terug naar de overkant over de spoorwegbrug met zijn honderdduizenden hangslotjes van de verliefde paartjes. Mijn oog valt plots op een exemplaar van een zekere Mark & Lindsey die hier op 28/10/2018 hun slotje opgehangen hebben. Ik plaag mijn werk collega Lindsey hiermee en vraag uitleg, die ze me schuldig blijft 😛
Het wordt stilaan tijd om de terugreis aan te vatten. We halen onze bagage in het hotel op en wandelen naar het station. Na een tijdje wachten zien we de ICE14 TGV op het bord verschijnen en begeven ons naar het juiste perron. We stappen op en de trein vertrekt stipt op tijd om 15u37. De rit verloopt zonder problemen, geen onverwachte stops dit keer. We zien het herfstlandschap met prachtige kleuren in de laagstaande zon aan ons voorbij schuiven. We komen stipt op tijd aan in Brussel Zuid en na een treinticket naar Izegem te hebben gekocht aan de biljet automaat halen we nog de trein naar De Panne van 17u45. In Gent stappen we over op de trein naar Oostende en komen om 19u10 aan te Izegem. Daar staat de taxi reeds klaar en we brengen Bernard naar Emelgem, waarna wij naar huis rijden. Home sweet home.