Ierse Zuidwestkust 2

Voor de fietsfanaten volgt hier het overzicht van de verschillende trajecten die wij werkelijk gereden hebben met de afstanden en hoogtemeters. We hebben niet steeds de langste routes genomen en bepaalde zware uitstappen of alternatieve routes bewust vermeden. We laten dit liever over aan het jonge geweld 😉

Op het gemak opgestaan en rond 10u45 naar Bernard gereden. Iets voor tijd komt taxi Dirk aan die ons gezwind naar Lille Europe brengt. We zijn ruim op tijd en kopen ons nog een baguette en frisdrank die we rustig op een bankje verorberen.

De TGV naar de luchthaven Parijs CDG is stipt op tijd. We komen aan in terminal 2 en moeten eerst nog met de airport shuttle naar terminal 1. De rijen aan de incheck zijn heel lang en uiteindelijk raken we onze bagage kwijt. Dan gaat het naar de paspoortcontrole waar een nog veel langere rij staat. Het gaat heel traag vooruit. Veel passagiers voor Cork beginnen te panikeren omdat het vertrekuur nabij is. We worden uit de rij vooruit geschoven en na de handbagagecontrole volgt een hectische tocht naar de gate waar we juist op tijd aankomen. We kunnen vlot boarden. Er zijn nog veel lege plaatsen in het vliegtuig en vertrekken pas 20 minuten later als iedereen aan boord is.

Verder verloopt de vlucht zonder incidenten. In Cork halen we vlot onze bagage op en worden opgewacht door een taxi die ons naar de Belvedere Lodge brengt, een 3 tal km buiten het centrum.

We rijden met dezelfde taxi naar Cycle Scene om onze huurfietsen op te halen. Daar aangekomen blijkt de zaak reeds gesloten te zijn. We bellen onze plaatselijke agent op en die zegt dat de huurfietsen naar de B&B zullen gebracht worden morgenvroeg. Ze hadden nog geprobeerd ons te verwittigen maar waren daar niet in geslaagd. Yes right 🙁

Dan maar terug met de taxi naar de B&B waar we worden ingecheckt door een vriendelijke eigenares die ons meteen wat tips geeft voor het avondeten in het centrum. We kunnen daarheen met bus 221 of te voet. We kiezen voor het laatste om toch nog wat beweging te hebben vandaag en consumeren onze eerste pub food en Guinness. Er zullen er nog veel volgen 😉

Daarna is het reeds 20u30 geworden en wandelen op het gemak terug naar onze B&B waar we ons terugtrekken op de kamer om te relaxen. Al bij al een nogal bewogen dag.

Overnachting : Belvedere Lodge – Tivoli – Cork

Weinig geslapen wegens warme kamer die bovendien niet goed verduisterd kon worden. Rond 7u30 een lekker full Irish ontbijt met roerei, tomaat, spek en worstjes.

Onze huurfietsen zijn nog niet toegekomen en we bellen de lokale agent op. Ze bevestigen dat deze onderweg zijn en een kwartier later komt de fietsverhuurder aan met onze fietsen. Na de juiste afstelling en overhandiging van het fietshesje en helm, kunnen we uitchecken en beginnen aan onze rit naar Kinsale.

Daar we een eind uit het centrum zitten moeten we aan de hand van de beschrijving het startpunt van de route vinden. Dat blijkt niet evident en we rijden dan ook nogal wat verkeerd. Uiteindelijk vinden we toch het beginpunt en kunnen we onze route beginnen. Slechts de Garmin Etrex 10 GPS blijkt in staat de route te laden; de Etrix 20 geeft fouten wegens teveel trackpunten op de route. We zullen het dus met de 10 moeten doen, wat nog altijd een stuk makkelijker is dan de soms cryptische beschrijving op papier te volgen 🙂

Het eerst stuk van de route is geheel vlak en loopt langs de rivier Lee en vervolgens over een oude spoorwegbedding. We passeren de dorpen Rochestown, Passage West, Monkstown en rijden verder naar Carrigaline, waar we een sandwich en frisdrank kopen voor een vroege lunch.

Daarna gaat het steil bergop richting Tracton en Ballyfeard met zijn oude begraafplaats. We rijden verder naar Belgooly en Brownsmills waar gedenkborden staan van de slag bij Kinsale (1601) van de Ieren tegen de Engelsen.

We moeten nog een laatste keer steil omhoog naar onze bestemming Kinsale. Voor we onze B&B opzoeken stoppen we eerst even in de Market Pub om er ene te drinken (een Guinness uiteraard) en daarna zakken we af naar de San Antonio B&B, na een valse tussenstop in de Kinsale K B&B waar ze van niks wisten. Oops, kleine misse van ons 😉

Na de nodige verfrissing en wat rust bekijken we met de vriendelijke huisbaas Jimmie wat er zoal te zien is in Kinsale en waar we deze avond kunnen gaan eten.

Vervolgens verkennen we het prachtige Kinsale met zijn smalle straatjes en veelkleurige gevels en pubs. Er zijn overal bloemen en kleuren. Prachtig gewoon.

We wandelen verder langs de haven waar vele jachten voor anker liggen. Het is laag tij. De vissers zijn bezig hun vissen te kuisen en worden omringd door honderden krijsende meeuwen die hun deel van de buit opeisen..

We gaan vervolgens lunchen in de Kitty O Sé’s. Het wordt een Fish and Chips (F) en een Irish Guinness Stew (B) weggespoeld met een … Guinness 🙂 Na de lunch wandelen we nog wat en fotograferen links en rechts om tenslotte er tenslotte nog ene te drinken in The Greyhound. Het begint aardig af te koelen en we keren terug naar onze B&B. De huisbaas herinnert er ons aan dat we morgen zijn porridge (havermout) kunnen proeven. Ben benieuwd. We kijken nog wat TV; Police Academy nr zoveel. Na het overlopen van de route voor morgen, gaan we slapen.

Overnachting : San Antonio B&B – 1, Friar’s Street – Kinsale

Rond 7u opgestaan na een verkwikkende nachtrust. We gaan om 8u30 naar beneden om de huisbaas zijn porridge te proeven. Het zou heel goed zijn voor de fietsers benen schijnt het 🙂 Met wat kaneel en honing erbij is het inderdaad best te vreten. Daarna nemen we nog een traditioneel Iers ontbijt met ei, tomaat, spek, worstjes en toast.

We nemen afscheid van onze joviale huisbaas Jimmie en fietsen Kinsale uit langs de haven. Vandaag zijn er 2 facultatieve lussen in de route. De eerste naar Old Head of Kinsale laten we links liggen. We rijden via de afkorting naar Ballinspittle. Onderweg komen we langs de Ringfinnan Garden of Remembrance, een mooie gedenkplaats aan de overleden brandweerlui van de Twin Towers van New York op 9/11/2001.

We rijden verder richting Clonakilty en passeren langs de Bewogen Madonna van Ballinspittle. In de jaren 80 zou dit madonnabeeld nogal bewogen hebben en sprak men van een mirakel. Dit bracht een stroom van duizenden gelovigen op gang om dit ‘wonder’ te aanschouwen. Maar het beeld werd steeds rustiger en bewoog uiteindelijk niet meer.

We stijgen langs het Garrettstown Forrest en dalen daarna rustig af naar het moerassig gebied langs de Argideen River.

We blijven de rivier volgen en rijden over een dam en een brug Timoleague binnen. Daar bezoeken we de ruïnes van de 13de eeuwse Franciscaanse priorij. We kopen een sandwich en frisdrank in de lokale supermarkt en eten die buiten op een bankje op in een heerlijk zonnetje. Zalig.

Daarna vervolgen we de lange route over de klippen richting Clonakilty. We fietsen stijgend en dalend over de kustweg met onderweg prachtige zichten op baaien, golvende heuvels en klippen.

We komen rond 14u30 aan in Clonakilty en gaan eerst onze welverdiende Guinness proeven in een lokale pub. Daarna checken we in in het Emmet Hotel, parkeren onze fietsen binnen en nemen een douche gevolgd door een uitgebreide siësta.

We verkennen vervolgens het stadje en nemen wat foto’s. Uiteindelijk zijn we het slenteren beu en trekken een pub binnen voor het aperitief (je mag 3 keer raden wat 😉

Daarna keren we terug naar ons Emmet Hotel om te dineren. Bernard neemt Garlic Mushrooms als starter, ik kies voor de Seafood Chowder (een lekkere vissoep) gevolgd door gebakken zalm met frietjes en salade (B) en puree met worteltjes (F). We begieten dit met een jonge Zuid-Afrikaanse Chardonnay. Om af te sluiten nemen we nog een American Coffee. Dat was lekker.

Om de spijsvertering wat op gang te brengen doen we nog een avondwandeling en rond 9u30 trekken we ons terug op de (warme) kamer.

Overnachting : The Emmet Hotel – 2/3 Emmet Square – Maulnaskehy, Clonakilty

Na een verkwikkende nachtrust (enkel onderbroken door een paar luidruchtige buren die rond halfeen hun kamer binnen vielen) staan we rond 7u op. Het is bewolkt.

We maken ons klaar voor het ontbijt om 8u waar we een mini Emmet breakfast bestellen; dit is een afgeslankte versie van een full Irish breakfast zonder de black en white pudding (zwarte en witte pens).

Daarna checken we uit en krijgen een rekening gepresenteerd van 126 €. We kijken even naar elkaar en leggen uit dat alles reeds vooraf geboekt en betaald is. We geven het telefoonnummer van onze lokale agent en na een korte babbel vertrekken we zonder betalen uiteraard 🙂

De eerste helft van de rit is vlak en loopt langs het water en tussen de heuvels naar Rathbarry waar op het kruispunt een kunstige richtingaanwijzer de weg wijst. Daar willen we de lus naar de Galley Head vuurtoren nemen maar jammer genoeg zit deze route blijkbaar niet in de GPS. We doen dan maar een poging om aan de hand van de beschrijving de vuurtoren te vinden, maar dat valt dik tegen. Op den duur besluiten we op onze stappen terug te keren om onze route verder te zetten naar onze bestemming. Jammer.

We komen rond de middag aan in Ross Carberry en kopen een sandwich en een frisdrank in de lokale supermarkt. We rijden nog een stukje door en picknicken even verder langs de weg.

Vanaf nu wordt het zoals de beschrijving zegt best pittig. Korte steile hellingen en dito afdalingen over slecht geasfalteerde karrespoor wegen. Maar de uitzichten zijn wel fantastisch.

We passeren de ruïnes van een versterkt huis uit 1616 in Coppingers Court. Even verder stoppen we aan de Drombeg Stone Circle, de grootste uit de streek. Typisch aan de steencirkels in Zuidwest Ierland is dat één van de stenen op zijn kant ligt. Achter de steencirkels is ook nog een prehistorische kookplaats.

We dalen nu af naar Glandore met zijn prachtige baai vol zeil- en motorbootjes. De zon is van de partij en de terrasjes zitten overvol. Jammer genoeg geen Guinness te krijgen. We stoppen dan maar even verder langs de weg en eten de rest van onze sandwich op in het zonnetje met een prachtig uitzicht op de baai.

We steken de brug over en rijden verder naar Unionhall. Daar steken we de dam over en klimmen een laatste maal richting Skibbereen. Daarna wordt het vlakker en dalen af naar Rineen. We rijden nu over de bewegwijzerde fietsroute n° 1 Skibbereen binnen.

We checken in in de Glencora B&B even buiten het centrum gelegen middenin een prachtige grote tuin. We worden verwelkomd door Ann en haar man Seamus.

Na de douche en een korte siësta trekken we het stadje in. We gaan eerst een Guinness drinken; ongelooflijk maar waar onze eerste vandaag. We flaneren verder door het stadje en rond 18u30 gaan we dineren in het West Cork Hotel, een aanrader volgens de guest informatie van onze B&B. We nemen de special van vandaag : voorgerecht mushroom soup (beiden), hoofdgerecht kalkoen met groentjes en puree (B) en zalm met mosseltjes, groentjes en gratiné (F) en als nagerecht orange cheesecake met ijs. Dit alles wordt doorgespoeld met een uitstekende Australische Chardonnay. En dit alles voor 82€.

Daarna reppen we ons terug naar de B&B want er is onweer op komst. Het dondert reeds vervaarlijk. De regen begint wanneer we juist binnen zijn. Oef.

We zijn wat vroeg, maar het was een lastige dag en kunnen de extra rust dus best gebruiken.

Overnachting : Glencora B&B – Upper Bridge Street – Skibbereen

Vandaag opgestaan met zware bewolking en de heuvels verhuld in nevel. Om 8u gaan ontbijten. De vriendelijke gastvrouw Ann brengt een continental breakfast voor Bernard. Ik waag mij aan het zwaardere werk : roerei, tomaat, spek en champignons. Heel lekker.

Er zijn vandaag 2 rondritten voorzien van respectievelijk 27 en 36 km. Wij maken ons vol goede moed klaar voor de eerste lus : een korte rit naar Castletownshend, Castlehaven, Tragumna en terug.

Onze eerste stop is Castletownshend, een rustig kustdorpje. We bezoeken er de kerk en het 18de eeuwse kasteel Drishane House aan de fraaie baai met vissersbootjes en enkele zeiljachten. De zon breekt ondertussen door en we vervolgen onze weg langs de kust. We worden getrakteerd op vele mooie uitzichten op de zee en de indrukwekkende klippen.

We ontmoeten Hilde en Louis, nog 2 eigenwijze fietsers uit Mechelen. Ze doen ook de 14 daagse fietstocht. Zij zijn wat ambitieuzer en combineren de 2 lussen van vandaag tot 1 lange rit. Louis wil absoluut Baltimore zien. Wij houden het bescheiden bij de eerste lus.

We rijden verder richting Gokane Point waar de weg terug naar het noorden buigt. Het weer begint terug te verslechteren en nu en dan valt er motregen. We rijden via Tragumna verder en komen terug op de hoofdweg naar Skibbereen.

De motregen wordt dikker en aan een supermarkt even buiten het centrum bestellen we een warme sandwich en frisdrank om de opkomende honger te stillen. We kopen ons ook nog een aantal blikken Guinness om op onze kamer te consumeren.

We keren terug naar de B&B. De gastvrouw Ann stelt voor om de Tour de France in de guestroom te bekijken, aangezien het teeveetje op onze kamer niet werkt. We doen nogmaals een poging om automatisch de zenders op te zoeken met de auto setup en plots zien we dan toch de Sky TV Guide. Na nog wat zoeken vinden we ook het verslag van de Tour. Oef.

Het is nog 150 km en we doen eerst nog een uitgebreide siësta. We bekijken de laatste 40 km en maken ons daarna klaar om het stadje in te trekken voor het avondeten.

Algauw trekken we een pub binnen om een Guinness aperitief te drinken. Even later komen we terug Hilde en Louis tegen en zij raden het Church Restaurant aan waar ze gisteren zijn gaan eten. Daar gaan we dan ook heen. Dit restaurant is ingericht in een voormalige kerk met nog het originele interieur en mooie brandramen. Heel speciale atmosfeer. We krijgen een tafeltje op het oksaal en bestellen een twee gangen menu : soep van de dag en Chicken Supreme (F) en Fish of the Day (B). We nemen als wijn de Zuid Afrikaanse Hazy View  Chinon Blanc. Die kennen we nog van tijdens het bezoek aan deze wijngaard tijdens onze Zuid-Afrika reis. Dan komen plots ook Hilde en Louis toe en krijgen het tafeltje vlak naast ons. Van toeval gesproken. We wisselen onze wederzijdse reiservaringen uit en genieten ondertussen van het lekkere eten en het mooie interieur.

Daarna nemen we afscheid en keren terug naar onze B&B. We hebben nog een Guinness koel staan als slaapmuts. Al bij al een geslaagde afsluiter van de dag.

Overnachting : Glencora B&B – Upper Bridge Street – Skibbereen

We staan op met een aarzelend zonnetje. We gaan rond 8u ontbijten en krijgen weerom een verzorgd warm Iers ontbijt met alles erop en eraan. Bernard gaat voor de full Irish, ik voor roerei met tomaat en zalm. De mussen en roodborstjes zijn buiten ook aan hun ontbijt bezig; op het muurtje liggen broodkruimels die ze gretig oppikken. Ondertussen begint het licht te regenen.

We nemen afscheid van onze sympathieke gastvrouw Ann en maken ons klaar voor de relatief makkelijke rit naar Schull en vervolgens verder naar Goleen waar onze B&B ligt. Eerst nemen we nog afscheid van onze charmante gastvrouw en rond 9u15 zijn we onderweg. Via het kerkhof van Abbeystrowry, waar een massagraf voor de slachtoffers van de grote hongersnood (1846-1848) ligt, trekken we de heuvels in. Algauw begint het te regenen en trekken onze regenkledij aan. Het zal niet de laatste keer zijn vandaag.

We rijden door het golvende landschap met prachtige uitzichten over geasfalteerde karrensporen. Rechts in de verte zien we reeds het massief van Mount Gabriel (407 m) opduiken. Op de top ervan is een radarstation voor de luchtvaartdienst van de trans-Atlantische vluchten.

We passeren Ballydehob en komen steeds dichter bij Mount Gabriel. Deze staat beschreven als facultatieve uitstap maar met zijn gemiddeld stijgingspercentage van 9% over 3 km is dit wat te hoog gegrepen voor ons. Het weer is terug omgeslagen en we vermoeden dat het uitzicht boven toch niet zo denderend zal zijn als in de tekst beschreven wordt.

We dalen verder af naar Schull waar we iets na de middag aankomen. We eten een lichte visschotel in een plaatselijke deli en verkennen daarna het stadje. Schull met zijn prachtige baai is zeer gegeerd door watersporters. Het weer slaat terug om en het begint serieus te regenen. We zoeken wat beschutting tegen een hoge gevel.

Als de regen stopt vangen we de laatste etappe aan van de rit naar Goleen. We dalen af naar Toormore Bay en verder richting Goleen. Een paar km voor onze eindbestemming krijgen we nog een fikse plensbui over ons heen, maar algauw komt de zon terug te voorschijn. Als we aankomen bij onze B&B Heron’s Cove zijn we weer bijna droog.

We checken in samen met onze Mechelse fietsgenoten Hilde en Louis, die we onderweg terug opgepikt hebben. We stallen onze fietsen met enige moeite in een piepklein berghok. We hebben een mooie kamer met balkon en een prachtig uitzicht op een mini baai met haventje. Heel mooi. Na de douche en een korte siësta gaan we kort naar het gehucht op zoek naar onze Guinness. Die vinden we in de Oyster Pitt. Het begint ondertussen weer te regenen en de weersvoorspellingen beloven niet veel goeds tot zondag. Dat belooft voor de volgende dagen.

We keren terug naar Heron’s Cove die ook een uitstekend restaurant heeft. We bestellen als voorgerecht groentensoep (F) en eendenleverpastei (B), vervolgens gekookte zalm met groentjes en gratinée als hoofdgerecht. Als wijn nemen we een Franse Chablis. Allemaal heel lekker. We rekenen af en bestellen ons continental breakfast voor morgen. Het normale ontbijt begint pas om 9u.We keren terug naar de kamer en overlopen nog even de rit van morgen. Volgens de beschrijving niet zo lastig maar wel lang. En met de verwachte regen waarschijnlijk toch wel lastig.

Overnachting : The Heron’s Cove – Harbour Road – Goleen

We staan rond 7u op en het is voorlopig nog zonnig. Daarna is er een korte en hevige plensbui. Dat belooft voor vandaag.

We gaan rond 8u naar beneden voor ons continentaal ontbijt dat reeds klaar staat van de avond ervoor. Onze Mechelse vrienden Hilde en Louis zitten ook reeds aan het ontbijt. Na wat zoeken hebben we onze koffie, sinaasappelsap, cornflakes en toast met confituur. Dit is even wennen na die dagen met de warme Ierse ontbijten.

Rond 9u nemen we afscheid van Heron’s Cove en werpen nog een laatste blik op het charmante plaatsje. We doen nog wat inkopen in het enige winkeltje voor de kleine honger onderweg. Dan is het voorwaarts richting Barley Cove. We rijden langs de kustlijn over heuvelende wegen met mooie panorama’s.

De facultatieve uitstap naar Mizen Head (10 km), het meest zuidwestelijke punt van Ierland, slaan we over. We nemen nu de geleidelijk stijgende kustweg met prachtige uitzichten op de Atlantische Oceaan en verder op Dunmanus Bay en Sheep’s  Head schiereiland.

Onderweg begint het licht te druppelen en we doen onze regenkledij terug aan. In Durrus nemen we even een Guinness break in de plaatselijke pub om even te bekomen en slaan een stukje van onze proviand aan.

Daarna vatten we de resterende 14 km naar Bantry aan over de stijgende en dalende hoofdweg. We worden getrakteerd op het mooie Bantry Bay haventje en na wat relaxen gaan we op zoek naar de Doire Liath B&B, onze stop voor de volgende 2 nachten. We krijgen een kleine kamer met 2 eenpersoonsbedden in elkaars verlengde en een dito kleine badkamer. Geen tv. Dat valt wat tegen. We krijgen wel onmiddellijk koffie met gebak aangeboden door de vriendelijke gastvrouw Thérése.

Na de douche en de obligate siësta gaan we het stadje in. We nemen wat foto’s en gaan een aperootje drinken in een plaatselijke pub. Daarna gaan we rond 18u15 naar het O’Connors Seafood restaurant voor het voordelige early bird menu (18-19u). Daar schepen ze ons af met de smoes dat er nu geen plaats is maar dat we binnen 15 min mogen terugkeren. Dan blijkt dat er achteraan in het restaurant een zee van ruimte was. Het was gewoon een lepe truc om ons toch de volle pot te laten betalen. We nemen als voorgerecht een champignonsoep (B) en een seafood chowder (F), gevolgd door een pan gebakken zeebaars met gratiné en groentjes. Als wijn een Franse Chardonnay uit de Loirestreek. Alles heel lekker, maar ze krijgen weg geen tip wegens hun smerige truc.

Rond 20u30 keren we terug naar onze B&B onder een druilerige regen. Daarna relaxen we nog wat op onze kamer alvorens onder dek te gaan.

Overnachting : Doire Liath B&B – Glengarriff Road – Bantry

We staan rond 7u op en maken ons klaar voor het ontbijt om 8u. Onze vriendelijke gastvrouw Thérése serveert ons een full Irish breakfast. We kunnen wat brandstof gebruiken vandaag voor de lange rit naar Sheep’s Head.

Daarna beginnen we eraan om 9u. Het is wat bewolkt. Het eerste stuk langs de hoofdweg naar Durrus is saai. Daar aangekomen pauzeren we even en daar komen ook onze Mechelse fietsvrienden Hilde en Louis aangereden. Na een vriendelijke klets vervolgen we onze weg. Het zonnetje is erdoor gekomen. We fietsen nu langs een redelijk vlakke weg langs de kust van Dunmanus Bay.

In Ahakista stoppen we even aan de Air Disaster Memorial. Hier worden de 329 slachtoffers herdacht van Air India vlucht 192 die in 1985 bij een bomaanslag over zee om het leven kwamen.

We rijden naar de uiterste punt van het schiereiland dicht bij Sheep Head’s Café (150m). De weg ernaar toe is behoorlijk steil. We pauzeren even langs de kant en eten en drinken wat. We hebben reeds 37 km op de teller.

Dan keren we terug naar Black Gate House en nemen kort linksaf over de Sheep’s Head Cycleroute die langs de andere kant van het schiereiland loopt. Het gaat nu afwisselend steil op en af en we hebben steeds een prachtig zicht aan onze linkerkant op Bantry Bay en rechts kale heuvels.

De eindeloze weg begint al gauw in de kleren te zitten en rond km 50 loopt mijn ketting eraf. We hebben heel wat moeite om die weer goed te krijgen en houden er een paar vette handen aan over. Die proberen we zo goed als mogelijk te reinigen met wat water en droog gras, wat maar matig lukt.

We fietsen verder richting Bantry op automatische piloot en op de laatste benzinedampen komen we eindelijk in zicht van het haventje. Alleluia.

Bij het binnenrijden van Bantry rond 16u30 – we zijn dan reeds ruim 7 uur onderweg – stoppen we eerst voor een welverdiende Guinness. God, dat smaakt. Daarna vlug naar de B&B voor een uitgebreide douche en een korte siësta. Gelukkig maakt Bernard mij wakker want ik was vertrokken naar dromenland.

Dan zakken we af naar de stad voor het avondeten. Deze keer een groentensoep (F) en een krabsalade (B), gevolgd door een beefburger met alles erop en eraan. Als wijn een Zuid-Afrikaanse Chardonnay. De burgers blijven half opgegeten op de borden liggen. We hebben beiden weinig honger na de krachtsinspanning van vandaag.

We nemen nog een koffie en keren terug naar de B&B. Daar relaxen we nog wat en gaan al gauw onder dek. Hopelijk zijn we morgen niet al te stijf.

Overnachting : Doire Liath B&B – Glengarriff Road – Bantry

We staan redelijk verkwikt op na de zware rit van gisteren. We maken ons klaar en gaan om 8u ontbijten. De routine zit er al goed in.

We worden verwelkomd door onze charmante gastvrouw Thérése en worden op onze wenken bediend met een full Irish breakfast (B) en een roerei met gerookte zalm (F).

We nemen afscheid en om 9u zitten we op onze fiets. We verlaten Bantry langs de Bantry Bay Golf Club en rijden richting Coomhola. Daar maken we onze eerste klim op de Beara Way Cycling route. Een eind verder dalen we terug af naar Glengariff met zijn exotische Bamboo Park. De gunstige ligging in deze baai maakt de aanplant van bamboe, palmen en subtropische planten mogelijk. Het nabije State Forest Park is een natuurreservaat waarin de oudste eiken van Ierland staan. Daarnaast zijn er nog dichte naaldbossen en meer open gevarieerd bos.

Bij het verlaten van Glengariff gaat het terug steil omhoog. We stappen noodgedwongen af. Boven hebben we een prachtig uitzicht op Bantry Bay en Sheep’s Head schiereiland.

Daarna dalen we af naar de kust waarna terug een korte steile kuitenbijter volgt. We rijden verder richting Massmount met een prachtig uitzicht op de baai en het aan de riviermonding gelegen dorpje Adrigole.

Aan het kerkje stoppen we even in Murphy’s Pub om een Guinness te drinken. We raken in gesprek met 2 locals die danig geïnteresseerd zijn in onze fietstocht. Eén van hen blijkt een Antwerpse kennis te hebben, zodat hij reeds heel wat over België weet. We nemen afscheid en rijden nog een stukje verder.

We stoppen langs de kant van de weg bij een picknicktafel en eten onze sandwich op die we in Glengariff kochten. Daarna houden we nog even platte rust op de bank van de picknicktafel. Zalig.

We vervolgen onze weg en vatten de laatste klim van de dag aan. De resterende 10 km naar Castetownbere zijn hoofdzakelijk vlak en dalend. Rond 14u30 komen we aan in Knockanroe House B&B, onze verblijfplaats voor de volgende 2 nachten. We worden er begroet door de wat verlegen gastvrouw Mary. De kamer en badkamer zijn eerder klein maar proper en met teevee deze keer 🙂

Na de douche doen we nog een welverdiende siësta. Bernard is al gauw bezig met een bos aan het omzagen.

Rond 17u maken we ons klaar om het stadje te verkennen. We wandelen door het centrum en de vissershaven. Castletownbere is de 2de belangrijkste vissershaven van Ierland en exporteert veel vis naar de rest van Europa. Onderweg waren we al verschillende Spaanse koelwagens tegengekomen.

We gaan nog een aperitief drinken in Mc Carty’s Pub buiten op het bankje. De klanten buiten worden door de bazin even naar binnen geroepen wanneer een begrafenisstoet passeert. Kwestie van respect.

Daarna gaan we eten in Beara Bistro, een aanrader volgens de guest information van de B&B. Als voorgerecht een meloensoep (B) en een seafood chowder (F), gevolgd door een chicken supreme met feta, zongedroogde tomaatjes, pesto en geroosterde aardappeltjes. Doorgespoeld met een glas rosé. Heel lekker.

Vervolgens keren we op het gemak terug naar de B&B en ontmoeten Hilde en Louis in de lounge. Zij logeren blijkbaar ook in dezelfde B&B. Ze vertellen dat ze vandaag lek zijn gereden en morgen om 10u een afspraak hebben met de fietshersteller even buiten het centrum. Ik vertel over het probleem met mijn slepende achterwiel; één van de spaken is 2 dagen geleden gebroken en sindsdien is het achterwiel nogal scheef. Ik besluit om morgen eventueel mee te gaan om dit te laten herstellen.

We kijken nog wat tv op de kamer en gaan dan onder dek.

Overnachting : Knockanroe B&B – West End – Castletownbere

We staan rond 7u na een verkwikkende nachtrust op met stralend weer. Om 8u gaan we ontbijten. Deze keer is er heel wat keuze van ontbijtgranen en fruit. Er is zelfs een kaasplank met verschillende lokale kazen. Dit is een leuke verrassing. Als warm ontbijt kiezen we deze keer voor roerei met gerookte zalm. Alles heel lekker.

Onze Mechelse fietsvrienden hebben straks om 10u afspraak met de fietsenhersteller even buiten de stad. We besluiten om eerst de rondrit te doen en pas daarna de fiets te laten herstellen.

We starten onze tour en klimmen naar een golvend plateau. We stoppen aan de Derreenataggart Stone Circle die midden een weide ligt. Die is een stuk kleiner dan de Drombeg steencirkel. We passeren even verder het Teernahillane ringfort. Het gaat soms redelijk pittig omhoog tussen percelen bos en weiland. Uiteindelijk volgt een steile afdaling met heel wat bochten terug naar de hoofdweg. Best gevaarlijk.

We volgen de hoofdweg nu geruime tijd met een steeds beter uitzicht op de baai. Het gaat nu lange tijd omhoog naar Ferhead waar een mooi uitzichtpunt is. Daarna dalen we af richting Dursey Island. Op de linkse heuvel zien we de Signaltower van White Ball Head. Deze toren maakt deel uit van een netwerk van signaaltorens uit het begin van de 19de eeuw. Deze werden gebouwd omdat men een Franse invasie verwachtte. Na de nederlaag van Napoleon in Waterloo viel die vrees weg en raakten de torens in verval.

We passeren Cahermoore en moeten weer flink trappen met een sterke zeewind op kop. We laten de uitstap naar Dursey Island (16 km) links liggen. We dalen af naar Ballydonegan Beach met zijn mooi strand van fijn steengruis uit de voormalige kopermijnen. We komen al gauw aan in Allihies, een oud mijnwerkersdorp. Dit is een gebied waar heel lang koper is gewonnen. Dat kan je bekijken in het kopermijn museum. Het begon in de Bronstijd en ging door tot 1960. De overblijfselen van de oude mijn schoorstenen voor de stoommachines die het water uit de mijn oppompten zijn nog her en der in het landschap te zien.

We parkeren ons in het zonnetje en uit de wind om wat op krachten te komen met onze snacks uit de supermarkt.

Na het dorpje gaat het eerst geleidelijk en vervolgens steil omhoog naar 166 m, waarna we in vliegende vaart terug naar beneden suizen. We komen terug uit op de hoofdweg die we terug richting Castletownbere volgen.

Onderweg komen we Hilde en Louis tegen met een herstelde fiets en vol goede moed. We kletsen nog wat en waarschuwen hen voor de flinke tegenwind verderop.

We vervolgen onze weg en moeten nog 2 km flink stijgen. Daarna volgt een 7 km afdaling; dat gaat vooruit en al gauw komen we terug aan onze B&B. Daar zetten we onze fietstassen af en gaan een vloeibare boterham drinken in de O’ Donoghue’s Pub.

Daarna gaat het richting fietsenhersteller een tweetal km buiten het centrum. We worden er meteen geholpen. Twee spaken worden vervangen en het achterwiel terug gerecht. De remmen worden bij geregeld. Top service voor 15 €. We geven 20 € zodat hij er nog ene kan drinken op onze gezondheid. We nemen lachend afscheid en fietsen terug naar de B&B voor een douche en een siësta.

Rond 18u trekken we terug het stadje in en drinken eerst een Murphy’s op aanraden van onze locals uit Adrigole van gisteren. Die smaakt iets zoeter dan een Guinness maar om onze gewoonte te veranderen zal dat echter niet volstaan.

Daarna gaan we dineren in Breen’s Lobster Bar. Het is er heel druk. We bestellen pompoensoep (B) en seafood chowder (F) als voorgerecht. Als hoofdgerecht een milde chicken curry (B) en een beef lasagne (F) doorgespoeld met een paar glazen Sauvignon blanc. De bediening is wat traag wegens de drukte, maar het eten is top en heel schappelijk van prijs (61 €).

Daarna bezoeken we nog even de fototentoonstelling aan de Tourist Office en keren vervolgens terug naar onze B&B. Weeral een aangename dag.

Overnachting : Knockanroe B&B – West End – Castletownbere

We staan op het gewone uur op met een grauw betrokken hemel en lichte motregen. De heuvels zijn gehuld in mist. We gaan rond 8 u ontbijten en krijgen terug een verzorgd full Irish ontbijt. We wisselen nog gauw email adressen uit met Hilde en Louis, onze Mechelse fietsvrienden. We zien hen waarschijnlijk de volgende dagen niet meer terug omdat we gelogeerd zijn in een andere B&B. Na het uitchecken en afscheid nemen van onze wat verlegen gastvrouw Mary vertrekken we om 9u voor onze rit naar Kenmare.

We fietsen gedeeltelijk op de hoofdweg naar Kenmare; af en toe buigen we af om op een wat hogere en rustiger parallelweg te rijden. Na enige tijd fietsen we Eyeries binnen, een mooi dorpje met kleurrijke gevels. De weg loopt verder met pittige klimpartijen en afdalingen. De lange kustweg naar Ardgroom (14 km) met nog sterkere stijgingen laten we links liggen. Dat zou onze rit wat te lang en te zwaar maken.

We rijden langs de hoofdweg naar Ardgroom. We stoppen even voor een bezoek aan de Ardgroom Stone Circle. Daarvoor moeten we even wandelen voor een drassige weide maar boven aan de steencirkel hebben we een prachtig uitzicht op Ardgroom baai. Er loopt wat volk rond en er staat zelfs een tentje van iemand die hier blijkbaar overnacht heeft.

We rijden verder en even later komen we graafschap Kerry binnen. Tot nu toe reden we steeds in het graafschap Cork. We rijden nu richting Derreen over de kustweg, eerst door bos en dan weer door ruig open landschap. We hebben prachtige uitzichten op Kenmare Bay en de bergen van Kerry waarvan de toppen nog in de lage bewolking zitten.

We gaan een stukje eten in Josie’s Lakeview restaurant vlak aan het Glanmore Lake in Lauragh. Een Fish and Chips (F) en een Mushroom Spaghetti met salade (B), weggespoeld met echt Iers gekoeld water van de kraan. Het moet niet altijd Guinness zijn 😉

We stoppen nog even aan het Kilmakilloge panorama om enkele mooie foto’s te nemen van de prachtige baai. We passeren Tuosist en steken de Clooney rivier over. We buigen even later af naar het gletsjerdal met de Clooney meren waarvan het overtollige water via de rivier wordt afgevoerd.

We vatten nu de laatste 15 km naar Kenmare aan. Die zijn nogal vervelend want langs de hoofdweg met nogal wat verkeer. We komen aan rond 16u en fietsen meteen door naar het even buiten het centrum gelegen Ardmore House. Aanvankelijk is de huisbaas Tom spoorloos. Vreemd want de deur staat open en onze valiezen zijn toegekomen. We relaxen even in de tuin en na een 10 tal minuutjes komt de baas eraan met de auto. Hij had nog een boodschap te doen. We krijgen deze keer een extra grote familiekamer met drie bedden en inkom met badkamer. Tom zet meteen een goeie kop koffie die we gezellig in de gastenkamer opdrinken. We kunnen er weer tegen.

Rond 18u maken we ons klaar om naar het centrum te gaan maar het is beginnen regenen. En er wordt voor vanavond en vannacht veel regen voorspeld. De huisbaas Tom stelt spontaan voor om ons naar het centrum te brengen met de auto en geeft me ook een nogal kaduke paraplu uit zijn koffer mee. Hij raadt ons aan om te gaan eten in Davitt’s Restaurant. Maar eerst gaan we uiteraard een Guinness drinken in de pub ertegenover.

Daarna steken we de straat over om te gaan eten. Het is er reeds druk maar we krijgen nog een plaatsje. We nemen beiden een seafood chowder gevolgd door een gebakken tarbot (B) en een gebakken zeebaars met 2 gamba’s (F), waarvan ik er één afsta aan Bernard. Het geheel wordt bevochtigd door een Zuid-Afrikaanse Bosman chinon blanc. Daarna nemen we beiden nog een koffie.

Rond 20u30 wandelen we terug naar de B&B. Het is ondertussen harder aan het regenen en gelukkig hebben we beiden een paraplu, al is die ene wat kaduuk.

Bij terugkeer danken we Tom nog voor zijn lift naar het centrum en zijn uitstekende suggestie voor het restaurant. Hij gaat er zelf blijkbaar vaak eten.

We trekken ons terug op de kamer om wat te relaxen en vervolgens te gaan slapen. Hopelijk is de regenzone morgen voorbij !

Overnachting : Ardmoore House B&B – Killarney Road – Kenmare

We staan op met een aarzelend zonnetje. De voorspelde regen zone is deze nacht blijkbaar voorbij getrokken. Om 8u gaan we ontbijten. We zijn niet alleen; er zijn nog 2 andere koppels. Het ontbijt is eenvoudig maar goed : ontbijtgranen, sinaasappelsap, koffie, toast met confituur en natuurlijk het warme Ierse ontbijt, deze keer beperkt tot een spiegelei, worstjes en spek. Er zijn ook nog appels en bananen beschikbaar waarvan we er een meenemen voor onderweg.

We maken ons klaar en nemen afscheid van onze vriendelijke gastheer Tom en bedanken hem voor alle hulp en goede raad. Daarna vertrekken we voor de lange route naar Killarney.

Eerst doen we nog een kleine bevoorrading in de lokale supermarkt en algauw zijn we op weg naar Mole’s Gap gelegen op 250m hoogte. Gelukkig gaat het slechts geleidelijk omhoog. Het uitzicht op het kale ruige berglandschap en de zompige weiden is heel mooi. Boven aangekomen genieten we even van het uitzicht en nemen ons een warme koffie uit de shop. Die doet deugd want daarboven staat een nogal krachtige wind die het wat fris maakt.

Hier moeten we kiezen voor de lange route door de Black Valley en Gap of Dunloo of de korte route via de Ring of Kerry en het Killarney National Park. Daar we dit morgen morgen ook op het programma hebben staan, kiezen we voor de lange route.

Dus nemen we de afslag naar de Black Valley. We suizen freewheelend omlaag wat toch wel gevaarlijk is op momenten door de korte bochten en de smalle wegen met occasioneel een tegenligger. Beneden rijden we over de Ring of Kerry Cycle Route door een prachtige stille vallei met weiden vol met schapen. We rijden verder langs de Owenreagh rivier die nogal wat verval kent. Even verder zijn er zelfs 2 heuse watervallen.

Aan Lord Brandon’s Cottage beginnen we terug aan een 140 m hoge beklimming naar een pasje om uit de Black Valley te geraken. Deze helling is wel heel wat pittiger en we moeten soms even van de fiets. Er is hier ook heel wat verkeer : wandelaars, fietsers, auto’s en motoren. En niet te vergeten de vele paardenkoetsen met toeristen die doen alsof de weg hun eigendom is. Je geeft die beter de ruimte.

Bovenaan op de pas stoppen we even om wat op krachten te komen en wat te snacken en te drinken. Daarna vatten we de afdaling aan door de Gap of Dunloo (kloof) langs een aantal mooie bergmeertjes en dito bruggen. Hier komen we purperen schapen tegen langs de weg.

We komen uit de kloof en pauzeren even in Kate Kearney’s Cottage, waar we onszelf trakteren op een Guinness.

Daarna gaat het de laatste 15 km richting Killarney, eerst langs de hoofdweg en vervolgens langs een parallel fiets- en wandelpad langs het nationaal park en het golfterrein.

We komen aan in het centrum waar het verkeer druk is. Auto’s en paardenkoetsen schuiven aan op het verkeersplein. We zoeken Algret House die even buiten het centrum ligt en worden ingecheckt door de gastheer. We krijgen een ruime kamer met een deftige badkamer met douchecel. Dit wordt onze verblijfplaats voor de volgende 2 nachten. Prima.

We verfrissen ons en relaxen wat voor we de stad intrekken. We wandelen wat door het mooie en levendige centrum vol met toeristen. We kopen een lekker chocolade ijsje om de kleine honger te stillen; we hebben deze middag niet veel gegeten.

We slenteren verder en trekken al gauw een pub binnen voor de gebruikelijke aperitief. We schuiven daarna aan voor het diner : Deep Fried Mushrooms (B) en Hot and Spicy Chicken Wings (F) gevolgd door een Irish Lamb Stew. We drinken er een pittige Australische Chiraz bij.

Na het eten wandelen we nog wat verder door de drukke stad en keren rond 21u terug naar onze B&B. Morgen volgt nog een korte rit door het Killarney National Park en daarna is het fietsavontuur voorbij. God, wat is dat vlug gegaan.

Overnachting : Algret House – Countess Road – Killarney

We staan wat later op vandaag omdat onze laatste rit een korte is door het Killarney National Park. Rond 8u30 zakken we af naar de eetkamer waar we verwelkomd worden door onze vriendelijke gastvrouw Greta. Ze verontschuldigt zich dat ze ons gisteren niet persoonlijk kon ontvangen wegens het bezoek van haar ouders. Het aanbod voor het ontbijt is heel uitgebreid met ontbijtgranen, sinaasappelsap, yoghurt en vele soorten fruit. Bij het warme ontbijt is zelfs porridge (havermout) beschikbaar. Bernard gaat voor roerei met bacon en tomaat en ik ga voor het full Irish ontbijt. Heel lekker en uiterst verzorgd.

Rond 9u45 starten we dan met onze laatste rit in deze 12 daagse. We rijden eerst parallel aan de hoofdweg richting Muckross Lake. Al gauw zitten we op rustige weggetjes in het Killarney National Park, die we enkel delen met wandelaars en paarden rijtuigen. Rechts hebben we een prachtig uitzicht op Loch Léin (Middle Lake), links prachtige panorama’s op Loch Mhucrois (Muckross Lake). Even verder komen we aan een bruggetje waar de 2 meren op elkaar aansluiten : Meeting of the Waters. Het is hier werkelijk prachtig. We zien ook reeds grote motorboten vol toeristen (waterbussen) die aan het rondvaren zijn op beide meren.

We rijden verder naar Dinis Cottage gelegen aan een mini haventje. We stoppen hier even om de nodige plaatjes te schieten.

We zetten vervolgens onze weg verder rond het Muckross meer. Een aantal km verder bezoeken we de Torc Waterfall. Deze 10 m hoge waterval baant zich een weg tussen het dichte groen van het bos.

We fietsen nu verder naar Muckross House. Hier kan je bekijken hoe de rijken en hun bedienden eind vorige eeuw leefden. We zien er ook mensen verschillende ambachten uitvoeren die vroeger door de bedienden werden gedaan. Dit is een begeleide rondleiding waarvoor we passen. We kiezen daarentegen voor een bezoek aan de Traditional Farms uit het begin van de 20ste eeuw. We zien er replica’s van kleinere boerderijtjes met rieten daken en gestookt met hout en turf. Volledige uitgerust met de originele meubels en werktuigen. Vrouwen in de klederdracht van toen geven uitleg over hoe het leven toen was. Ze bakken ook brood op de oude manier boven het turfvuur en laten ons ook proeven. Niet slecht.

We passeren even verder de eenvoudige cottage van een boerenknecht. Dan gaat het naar een grote boerderij met vele gebouwen en landbouwmachines, alles met paardenkracht aangedreven.

We zakken verder af naar een timmerman workshop, die alle soorten meubeltjes en houten borden en bestek maakte. Ernaast vinden we de zadelmaker die ook de garelen voor de vele paarden moest maken. Uiteraard kan ook de smid niet ontbreken voor het maken en herstellen van de landbouwmachines en het beslaan van de paarden.

Als laatste bezoeken we een school waar gids Hugh ons verteld hoe slecht het er aan toeging in het begin van de 20ste eeuw. Kinderen gingen slechts kort naar school en moesten al van jongs af werken. Als ze ouder werden gingen velen over zee werken in Engeland of Amerika. Al bij al een interessante uiteenzetting en tentoonstelling.

We trekken verder naar onze laatste stopplaats Muckross Abbey. De ruïne van deze 15de eeuwse Franciscaanse priorij is nog goed bewaard en de begraafplaats errond wordt nog steeds gebruikt.

We fietsen terug naar Killarney en stoppen onderweg nog even aan een Spar voor een lichte snack. Daarna gaat het terug naar de B&B en stallen onze fietsen voor de laatste keer. We laten de fietshelmen en hesjes achter in de zadeltassen. Die zien we niet meer terug.

Na wat relaxen trekken we de stad in voor het gebruikelijke aperitiefje in een plaatselijke pub. Daarna gaan we dineren in Foley’s Restaurant. We nemen beiden een seafood chowder, gevolgd door een pan gebakken John Dore (B) en een selectie van 5 soorten vis van de chef (F). We spoelen dit door met een Australische Chardonnay Lindeman 2014. Heel lekker. Als afsluiter nemen we nog een koffie. Een goede afsluiter van een prachtige dag.

We hebben in totaal over de 12 dagen 593 km afgelegd, waarbij we 7688 hoogtemeters bedwongen hebben. We zijn gespaard gebleven van lekke banden, al waren de wegen niet altijd even goed. Wel zijn we even naar de fietsenmaker moeten gaan om een aantal spaken te vervangen. Het weer viel al bij al goed mee, slechts enkele dagen met wat korte buien maar anders overwegend zonnig. We mogen zeker niet klagen 🙂

Overnachting : Algret House – Countess Road – Killarney

We staan redelijk laat op. Buiten is het miezerig, er valt een dikke motregen. Na de douche gaan we ontbijten. We worden weeral begroet door een over ijverige gastvrouw Greta die ons weer in de watten legt met een full Irish breakfast (B) en een cheese on toast met roerei en tomaat (F).

Daarna gaan we nog even rustig naar de kamer om de bagage klaar te maken voor de transfer naar Cork. Rond 9u30 gaan we naar beneden om uitvoerig afscheid te nemen van Greta. Ze belt voor ons een taxi op die ons even later met bagage naar het busstation brengt. We zijn van plan de bus van 10u30 naar Cork te nemen. Na het kopen van de tickets relaxen we nog even in het aanliggende shopping center. Bernard loopt regelmatig weg om buiten een sigaretje te roken. Buiten is het een komen en gaan van heel wat bussen met diverse bestemmingen.

Met een kleine vertraging komt onze bus aan. We bergen de valiezen op in de kofferruimte en gaan aan boord voor de ongeveer 90 km lange rit naar Cork. De bus zit reeds redelijk vol. Onderweg stopt de bus nog een aantal keer om mensen op te pikken of af te zetten. De rit verloopt voorspoedig langs de slingerende en soms smalle hoofdweg. We komen aan in Cork met een 20 tal minuten vertraging.

We nemen een taxi naar de Belvedere Lodge, waar we nog één nachtje zullen doorbrengen alvorens morgen terug te keren. Onze chauffeur vertelt honderd uit over een documentaire over het Belgische koloniaal verleden en de tragedie in Rwanda die hij heeft gezien op tv.  

We checken in en na een beetje wachten kunnen we onze kamer betrekken. We hebben deze keer een zeer ruime kamer en dito badkamer.

Na wat rust trekken we al gauw naar het centrum. Het is ondertussen opgehouden met motregenen en we verkennen al slenterend de binnenstad. We doen natuurlijk de nodige stop voor een goede pint Guinness. Het zonnetje is ondertussen aangenaam beginnen schijnen en we trekken verder door het drukke centrum.

Rond 18u is het tijd voor onze aperitief, gevolgd door een rappe maaltijd in de Bad Boys BBQ. Het gaat hier vooruit aan een deftig tempo. We hebben amper tijd om onze starters nachos met kaasdip (B) en chicken wings (F) te verorberen, of daar zijn onze mains al : sirloin steak met pepersaus en frietjes (F) en een uitgebreid bord met chicken wings en frietjes (B). Er zijn geen alcoholische dranken beschikbaar en dus wordt het een cola (B) en 7-up (F).

Daarna slenteren we op het gemak terug naar de B&B, waar we nog een koffietje drinken op de kamer en verder nog wat relaxen en tv kijken. Het is bijna voorbij, morgen terug naar huis.

Overnachting : Belvedere Lodge – Tivoli – Cork

We staan redelijk vroeg op met een stralend zonnetje. Iets na 8u gaan we ontbijten. Het aanbod is terug ruim, naast de gebruikelijke zaken zijn er ook verschillende lokale kazen en gerookte zalm in de aanbieding. Bernard neemt nog een laatste keer de full Irish breakfast, ik beperk mij tot roerei met bacon en tomaat.

Na het ontbijt relaxen we nog even op de kamer en kijken wat tv. Rond 9u30 gaan we naar beneden om uit te checken. Het is er heel druk; verschillende mensen zitten in het salon te wachten voor een plaatsje in het te kleine ontbijtzaaltje.

We raken onze sleutel kwijt en een taxi wordt voor ons opgebeld voor de transfer naar de luchthaven van Cork.

Een kwartiertje later worden we opgepikt en vlot naar de kleine luchthaven gebracht. We zijn ruim op tijd en de check in voor onze vlucht is nog niet begonnen. Er staat reeds veel volk aan te schuiven voor enkele andere vluchten.

Rond 10u30 drukken we onze boarding passen af op de automatische check in en kunnen vlot onze bagage aan een bijna lege bagage drop off balie kwijt geraken. We gaan vervolgens vlot door de paspoort- en handbagage controle en even later zitten we aan gate 5 te wachten op onze vlucht. We kopen nog wat sandwiches en frisdrank om straks op het vliegtuig te consumeren.

Rond 12u10 kunnen we aan boord en stipt om 12u40 vertrekken we. We eten op het gemak onze sandwiches op. De stewardessen hebben niet veel geluk om hun betalende snacks en dranken aan de man te brengen en zijn werkloos gedurende de rest van de vlucht. We komen op tijd aan in Parijs Charles de Gaulle en gaan redelijk vlot door de paspoortcontrole. Naast ons staan ellenlange rijen voor de controle voor de transfervluchten. Daarna moeten we nog ruim een kwartier wachten op onze bagage.

We sporen met de airport shuttle terug van terminal 1 naar terminal 2, en zijn ruim op tijd voor onze TGV van 17u09. Die brengt ons in een klein uurtje naar Lille Europe. Er is weeral geen controle van de tickets, net zoals bij de heenreis.

We worden aan het TGV station opgepikt door taxi Dirk en zijn rond 19u reeds in Izegem. We nemen afscheid van Dirk en drinken er ene op de goede afloop van de reis. Daarna brengt Bernard mij naar huis. Home sweet home.